Matthews wint weer
Voor de tweede keer in de negenjarige geschiedenis van het Canadese tweeluik won één renner beide wedstrijden. En na Simon Gerrans in 2014 is het opnieuw een Australiër. Na een wedstrijd die niet hard genoeg werd gemaakt stond er in de sprint geen maat op Michael Matthews. Greg Van Avermaet (3de) moest opnieuw tevreden zijn met een ereplaats. Oliver Naesen werd vierde.
Zestien ronden van 12 kilometer met telkens vier hellingen volstaan normaal gezien om de sprinters los te rijden, maar het gebeurde niet in Montréal. “Er is maar in de laatste twee ronden echt hard gereden. Vorig jaar waren dat nog vier ronden volle petrol”, verklaarde Naesen. Tim Wellens probeerde tot twee keer toen een sprint te ontlopen en ook Sep Vanmarcke deed een poging, maar het lukte niet.
In de sprint stond er geen maat op Matthews. De Australiër kwam op 180 meter uit het wiel van Colbrelli, Naesen en Van Avermaet en bleek op de hellende aankomst een klasse te sterk. “Als die mannen de streep zien, krijgen ze verse benen”, aldus Naesen. “Mijn benen liepen helemaal vol. Het is geen seconde in mij opgekomen om Matthews te proberen remonteren. Ik word uiteindelijk vierde. Zeker geen schande, als ik eerlijk ben en je ziet die drie sprinters voor mij. Dat is de Champions League, ik ben maar een ploegske uit de Europa League.”
Ook Jasper Stuyven - derde in Québec - zat nog in de uitgedunde groep, maar hij raakte niet tijdig vooraan. Hij werd veertiende. Greg Van Avermaet kwam wel aan sprinten toe. “Dit is weer frustrerend, net als in Québec. Een tweede zege hier was prachtig geweest. Proficiat aan Matthews. Maar ik heb niet voluit kunnen gaan omdat hij mij een beetje de pas afsneed.”