Ramp van een uitzending
Voormalig BRT-journalist Reddy De Mey (74) zat als enige bovenop de reddingsactie toen de veerboot Herald of Free Enterprise in maart 1987 zonk in de haven van Zeebrugge. Maar de BRT maakte een zootje van het uitzenden van de beelden. Dat blijkt vanavond
De ramp met de Herald of Free Enterprise was een keerpunt voor de openbare omroep: aan de Reyerslaan waren ze zo slecht voorbereid op grote onverwachte nieuwsmomenten dat hun verslaggeving over de scheepsramp compleet in de soep draaide en de roep om een sterke concurrent -VTM- alleen maar luider klonk.
Het was nochtans een werknemer van de BRT die er als enige reporter ter wereld in geslaagd was om van dichtbij beelden te maken van de reddingsactie, die bitterkoude vrijdagnacht 6 maart 1987. Meer nog: Reddy De Mey stond met zijn cameraploeg óp de romp van de gekapseisde veerboot waar reddingswerkers met touwen lichamen door patrijzen en deuren naar boven trokken. “Ik wou koste wat kost in de buurt van het gekapseisde schip raken en begon bij schippers te smeken om mee te mogen,” vertelt De Mey. Een Nederlandse schipper nam Reddy en zijn camerateam mee naar de Herald. “Aan het schip klom ik aan boord, met de cameraman en de geluidsman, die in die tijd nog met een kabel aan elkaar hingen. Daar stonden we dan: drie veertigers, in zware jassen, in de vrieskou, tussen de lichamen.”
Zendmast
Exclusieve beelden waren het: niemand anders kon zo dichtbij komen, zelfs niet de ploegen van de BBC en ITV, die met een leger journalisten en camera’s waren geland. Probleem: de exclusieve beelden moesten nog in Brussel geraken. “Geloof het of niet, maar iemand moest met onze beelden naar Egem bij Pittem rijden, waar een zendmast van de BRT stond. Daar moest de conciërge de deur opendoen zodat we onze beelden konden doorsturen. Het toppunt is dat niet de BRT, maar de Franstalige RTBF de beelden als eerst uitzond. De eindredacteur van de BRT wou de beelden van de lichamen “eerst nog een beetje monteren”.
Kritiek
De BRT had destijds noch zendwagens noch mobiele montagewagens. “Een monteur heeft in Brussel letter- lijk een montagecel uitgebroken, is ermee naar Zeebrugge gereden, waar wij drie dagen vanuit het cachot hebben gewerkt,” aldus de Mey. “Collega Stefan Blommaert kreeg het zo zwaar dat hij vlak voor een uitzending door de knieën ging. Ik stond naast hem, heb zijn microfoon opgeraapt en heb een kwartier aan een stuk gebabbeld.” Beelden van de reddingsactie, gesprekken met overlevers in het ziekenhuis, een quote van een zwaar geraakte Britse premier Thatcher: De Mey en Blommaert hadden het allemaal. Alleen liet de techniek het in Brussel zo afweten dat er amper iets van beeld te zien was.
“De BRT heeft toen bakken kritiek gekregen en dat heeft de komst van de commerciële zender VTM zeker bespoedigd,” zegt Reddy. “De beloofde psychologische bijstand hebben we nooit gekregen. We mochten wel op appel bij de grote baas, om een spervuur aan vragen te beantwoorden over alles wat verkeerd ging. Ik heb het verwerkt door erover te praten.”