“Grootste les: draag zorg voor jezelf”
Ongelooflijk dat we ondertussen al drie weken thuis zijn. De dagen razen voorbij. Het contrast met de laatste maand op reis, toen de tijd nog stil leek te staan, is groot. Na Pukkelpop zijn Tomas en ik aan een intense ronde van Vlaanderen begonnen: zoenend, verhalend en vertellend op bezoek bij familie en vrienden. En zijn we aan de missies ‘geld verdienen’ en ‘toekomst plannen’ begonnen.
Sinds vorige week ben ik weer actief als leerkracht Nederlands. Het is schitterend mijn collega’s terug te zien, ik heb boeiende leerlingen, de school zit in een nieuw jasje en doordat ik bewust voor parttime werk heb gekozen, gaat de overgang hopelijk niet te bruusk zijn. Tomas onderzoekt zijn werkmogelijkheden nog, maar is alvast begonnen met enkele dagen in de week aan thuishulp te doen in Hasselt. Waarschijnlijk wordt dat nog aangevuld met copywriting. We vinden het allebei belangrijk om bezig te zijn, maar ook om ruimte over te houden om onze langetermijnplannen uit te werken. Toegegeven: het is wat vreemd om thuis te zijn. Er is weer zoveel minder tijd. Voor mezelf, voor ons als duo, voor bewust nadenken. Het gevoel alweer geleefd te worden, bekruipt me af en toe. Waar mijn persoonlijke batterij op reis bijna onophoudelijk vol was, is het nu zoeken naar rustige oplaadmomentjes. Ook het contrast in vrijheid is niet te onderschatten: van de ultieme spontaniteit van het moment, naar structuur, sociale verplichtingen en verantwoordelijkheden. Allemaal heel erg te verwachten, maar toch onmogelijk om je daar echt op voor te bereiden.
Heimatliefde
Tegelijkertijd worden die gevoelens van vervreemding ook heel erg gecompenseerd. Want de onderdompeling in de heimatliefde doet deugd. Het is heerlijk om te merken dat er na al die maanden niks veranderd is in relatie tot dierbaren, tenzij misschien nog meer wederzijdse appreciatie voor iets wat niet vanzelfsprekend is. Op café zitten en in het geroezemoes van de drukte beseffen hoe graag ik de mensen rondom mij zie, ontroerd worden door een liefdevol sms’je van mijn mama die het bijzondere karakter van deze dagen moeiteloos lijkt te begrijpen, de ringen bewonderen die over enkele weken het huwelijk van mijn zus zullen bezegelen... Het zijn slechts enkele voorbeelden van bijzondere momentjes.
Uiteraard krijgen we veel vragen op ons afgevuurd. En hoewel dat soms vermoeiend wordt, leren we veel bij uit de antwoorden die we geven. Ik wil de getrokken conclusies graag met jullie delen.
Wat was nu eigenlijk het mooiste land dat jullie bezocht hebben?
Ons antwoord was meestal Iran of India. Maar eigenlijk klopt dat niet echt, want het waren niet per se de mooiste landen, het waren eerder de landen waar we de meest intense ervaringen hadden. En waar er waardevolle ontmoetingen plaatsvonden. Het zijn ook de landen waar we, niet toevallig, in de vierde, vijfde en zesde maand van de reis verbleven. Op het moment dus, dat we zowel opgewarmd als nog niet vermoeid waren en bijgevolg bijzonder receptief. In de beleving van een land spelen dus de gebeurtenissen, de mensen die je er ontmoet en de timing een ongelooflijk grote rol.
Jullie stralen!
Dank u! Gelukkig maar, na elf maanden vrijheid, zonneschijn en rust. Ik hoop vooral dat we dat kunnen vasthouden. Want de grootste les die we het afgelopen jaar misschien wel trokken, is: draag zorg voor jezelf. We kunnen geen goed mens zijn als we niet mentaal en fysiek gezond zijn en van onszelf houden. Alles gaat en staat met een helder hoofd in een gezond lichaam. Niet voor niks een uitdrukking die eeuwen overleefd heeft. De tiendaagse Vipassana-cursus was de eerste grote raadgever: onze geest is wild, maar wij zijn in de rol van de temmer. We kunnen ervoor kiezen destructieve gedachten geen ruimte te geven en te leren accepteren: onszelf, anderen en gebeurtenissen. Later tijdens de reis besefte ik: om mentaal sterk te zijn en een sterke wil te creëren, hebben we ook veel energie nodig. Ik herontdekte de natuurlijke boost die beweging en gezonde voeding geeft. Voor mij persoonlijk waren de richtlijnen van de Indische Ayurveda heel waardevol en richtinggevend: een persoonlijke en holistische aanpak. De uitdaging is nu om die getrokken lessen hoog in het vaandel te blijven dragen, want met veel energie en een rustige geest zijn we pas in staat om een altruïst te worden en in vrede met onszelf anderen te helpen.
Zijn jullie tevreden?
We zijn ongelooflijk tevreden. We hebben kunnen reizen zoals we het wilden doen: spontaan, budgetvriendelijk, afwijkend van de geëikte toeristenpaden, avontuurlijk. Het liften en het concept van Workaway zorgden er beiden voor dat we zowel geld uitspaarden als tussen de lokale bevolking terechtkwamen. Ook was het steeds een goede manier om duurzame contacten te leggen. We hebben geprobeerd steeds met vertrouwen en zonder vooroordelen te reizen en dat opende oneindig veel onbekende deuren. We hebben over geen enkele beslissing spijt en we zijn het lot heel dankbaar dat alles steeds zo vlot en probleemloos is verlopen.
Hoeveel geld hebben jullie opgedaan?
12 000 euro met ons twee samen, tijdspanne: bijna elf maanden.
En wat gaan jullie nu doen?
Wel, er staat veel te gebeuren, maar we willen niks overhaasten. Eerst en vooral moeten we onze rekeningen spijzen, onze tijd nemen om te acclimatiseren, onze familie ondersteunen en onze gezonde gewoontes proberen handhaven: minder alcohol, gezond eten, veel bewegen. Daarna gaan we ons liefdesfeest beginnen voorbereiden, sparen voor een eigen stekje in de vorm van een Tiny House of iets gelijkaardigs en onze ambities nieuw leven inblazen. Via een goede vriend heb ik gehoord dat men momenteel begonnen is aan het oprichten van een aantal middelbare Freinetscholen verspreid over België, onder andere ook in Limburg en Brussel. Tomas en ik zouden daar met veel plezier onze schouders mee onder willen zetten. De eerste contacten zijn ondertussen gelegd, hopelijk mondt dat uit in een boeiend nieuw project. Het was een eer jullie van ons avontuur op de hoogte te houden! We raden eenieder met goesting aan om de stap te zetten en niet bevreesd te zijn. De wereld is nog steeds een liefdevolle plek die barst van gastvrije en behulpzame mensen en in deze digitale tijden is plannen van dag tot dag eenvoudiger dan ooit. Het is bijzonder bevrijdend om je een jaar los te weken van vastgeroeste patronen. Je krijgt de tijd het leven weer eens te bekijken in zijn geheel in plaats van enkel aandacht te geven aan sommige deeltjes. Sla de vleugels uit en vlieg.