Ben Hermans etaleert WK-vorm met tweede plaats achter Alaphilippe
Fransman houdt Ben Hermans van ritzege
Julian Alaphilippe (26) heeft de eerste etappe in de Ronde van Slovakije gewonnen en zet daarmee de teller voor Quick-Step Floors op 63 zeges. De Fransman was in een sprint bergop sneller dan Diepenbekenaar Ben Hermans. Alaphilippe neemt meteen ook de leiderstrui over van zijn Luxemburgse ploegmaat Bob Jungels.
De eerste rit in lijn werd gekleurd door een vroege vlucht met vijf renners: Giulio Ciccone, Martin Haring, Daniel Dina, Torjus Sleen en Emanuel Piaskowy. Ciccone greep op de zeven hellingen telkens de bergpunten. Op twintig kilometer van de meet waren alle vluchters gegrepen. De slotklim naar Strbske Pleso moest de beslissing brengen.
“Voor de rit had bondscoach Kevin De Weert ons gevraagd om de laatste beklimming zo hard mogelijk te maken”, deed Ben Hermans, die in Slovakije deel uitmaakt van een nationale selectie met beloften en profs, achteraf de tactiek uit de doeken. “Op vijf kilometer van de streep testte Serge Pauwels, voor het eerst in competitie na zijn val en elleboogbreuk in de Tour, even de benen. Zijn demarrage zorgde ervoor dat Alaphilippe vooraan geïsoleerd kwam te zitten. Nadien schudde Steff Cras nog tweemaal aan de boom. Op zevenhonderd meter nam ik het initiatief van Steff over en sloeg meteen een kloofje. Slechts één man wist nog aan te pikken: Alaphilippe. Op 400 meter had hij me bij de lurven en toen het 200 meter verder afvlakte, vloerde hij me in de sprint. Het is natuurlijk geen verrassing dat net hij hier wint. Dat stond vooraf voor 95 procent vast.”
WK-parcourskennis
Is de Fransman volgens Hermans ook de te kloppen man wanneer eind september om de regenboogtrui wordt geklommen? “Nee, voor mij is Alaphilippe geen topfavoriet voor Innsbruck. De omloop is nog lastiger dan iedereen denkt. Ik kan het weten want in april heb ik er drie rondjes op gekoerst tijdens de slotrit van de Tour des Alps. Driemaal moesten we over de klim naar Igls, de supersteile Gramartboden lieten we toen links liggen. Ik moet zeggen, ik had het toen al meer dan lastig genoeg. Laat staan als we er binnenkort zevenmaal over moeten. Ik denk dan ook dat we over enkele weken een WK gaan krijgen dat we nog nooit eerder hebben gezien.”
Vierde in stand
Na zijn tweede plaats is Hermans opgeschoven naar de vierde stek in het algemeen klassement. Denkt hij dat een podiumplaats nog tot de mogelijkheden behoort? “Dat wordt moeilijk”, denkt Ben. “Na de proloog van woensdag, waarin ik twaalf tellen verloor, maak ik me geen begoochelingen meer. De vrijdagrit kent een zware aanhef, maar in de finale krijgen we vooral dalende en vlakke wegen voor de wielen. Het slotweekend is voer voor de sprinters. Ik ben naar Slovakije afgereisd om me te tonen in de donderdagrit. Dat is me gelukt. Ik heb de benen om mee te doen om de zege. Wat bewijst dat mijn inderhaast ingelaste ministage, vorige week in de Vogezen, zijn vruchten heeft afgeworpen.” In aanloop naar het WK rijdt Hermans enkel nog de Memorial Marco Pantani (22 september) en de Trofeo Matteotti (23 september).