Terugblik op een bewogen dag: de eerste vrouw in ‘Het Journaal’
Het is nu de normaalste zaak van de wereld, maar ooit was er een tijd dat de nieuwsdienst van de VRT uitsluitend een plek voor mannen was. Het Canvas-programma ‘Dank Dat U Bij Ons Was’ blikt onder meer met Monique Delvaux (79) terug op de intrede van de vrouw in ‘Het Journaal’.
“Mijn god, een vrouw… Wat moeten we daarmee doen? We kunnen ze misschien de mode laten doen.” Een herinnering van Monique Delvaux, de eerste vrouwelijke journaliste op de tv-nieuwsdienst van de toenmalige BRT. Zij was al enkele jaren aan de slag op het moment dat boegbeeld Martine Tanghe haar intrede deed in 1978. Op dat ogenblik was de nieuwsdienst een kleine, makkelijke redactie.
Oudere mensen zullen Delvaux zeker nog kennen. Met de Expo in 1958 kwam ze voor het eerst op het scherm. Daarna kreeg ze een contract als omroepster aangeboden. Tot 1971 was ze de collega van Paula Semer en Terry Van Ginderen. Maar haar echte carrière begon toen ze besliste deel te nemen aan het journalis- tenexamen. Ze had op dat ogenblik jonge kinderen, maar wou er absoluut een job bijnemen. Ze mocht uiteindelijk starten als eerste vrouwelijke journaliste. “Ze wisten daar echt niet wat ze met mij moesten aanvangen”, blikt Delvaux terug in ‘Dank Dat U Bij Ons Was’. “Een vrouw op de nieuwsdienst was destijds een curiosum. Bovendien was ik ook nog omroepster geweest. Wat dacht ik wel, dat ik zomaar eventjes voor journalistje kon komen spelen?” Delvaux kreeg items over mode aangeboden, maar weigerde omdat ze meer in haar mars had. Eén van haar eerste opdrachten was een interview in het Engels. “Verbaasde blikken, natuurlijk, een omroepster die Engels sprak! Er zijn er zelfs die mij hebben gefeliciteerd, gewoon omdat ik als vrouw ook nog andere talen sprak.”
Onafhankelijkheid
Tot in de jaren negentig was het vaak vechten tegen politieke invloed op de journalisten. Bert De Graeve, die in 1997 aan het roer van de Openbare Omroep kwam en ook in deze documentaire aan het woord komt, bezorgde de journalisten onafhankelijkheid. Het bedrijf werd toen flink aangepakt. Samen met een pak andere mensen werd Delvaux op haar zestigste verplicht op pensioen gestuurd. “Dat pensioen kwam net iets te vroeg. Ik ben niet in een zwart gat gevallen, zoals veel van mijn collega’s”, aldus Delvaux ooit in een interview. Wel was ze ontzettend kwaad op De Graeve. “Die zei dat hij 420 spoken aan de deur had gezet. Hij stond daar maar cowboyverhalen af te steken over mensen die niet of nauwelijks werken, maar ik en nog vele anderen kunnen dubbel zoveel cowboyverhalen vertellen over mensen die dag en nacht klaarstonden voor de openbare omroep. Als ik daaraan denk, kan ik me erg kwaad maken. Niemand van die 420 mensen die voortijdig aan de deur zijn gezet, heeft een grondige evaluatie gehad. Dat blijft pijn doen.”