Na 19 jaar weer kampioen
Gingelomnaar Kris Princen pakt zijn tweede Belgische titel
Belgisch kampioen worden is zoals een lief zoeken: als je te hard probeert, komt ze niet. Als je het laat varen, is ze plots daar. Dit seizoen was Kris Princen niet eens gestart met de Belgische titel als doel, maar 19 jaar na zijn eerste kroon won hij hem wel. De 44-jarige Gingelomnaar schreef zaterdag de East Belgian Rally op zijn naam en is daardoor niet meer in te halen door uittredend kampioen Vincent Verschueren.
Negentien jaar was het geleden dat Kris Princen Belgisch kampioen was geworden. Van 1999, toen we nog in Belgische franks telden. Twee titels pakken met zo’n lange tussenpauze, dat heeft niemand hem voorgedaan. Princen: “Dat komt door een samenloop van omstandigheden. Ik heb sinds 1999 zelden het hele BK met een topauto gereden. Ik ben vele jaren in Frankrijk actief geweest en toen copiloot Peter Kaspers me terug naar België haalde, kon onze Subaru Impreza door het reglement niet kampioen worden. Pas de laatste jaren speelde ik weer mee voor de titel. Eerst met de Peugeot, die snel was, maar niet betrouwbaar. Daarna kwam de Skoda Fabia, die moeilijk te kloppen was. Vorig jaar reed ik zelf met zo’n Skoda, maar hadden we ook veel pech en ging ik een paar keer van de baan. Toen dacht ik inderdaad even aan stoppen. Al die moeite voor zo weinig resultaat, dacht ik toen. Maar op het einde van het jaar won ik twee wedstrijden. Vincent Verschueren was kampioen met twee overwinningen, terwijl ik er vier had. Dat gaf me toch weer zin om door te doen.”
Lichtere copiloot
Het geweer werd van schouder veranderd. Peter Kaspers stapte uit als copiloot, maar bleef aan boord als sponsor. Een cruciale beslissing. Princen: “Ik rij nu met Bram Eelbode. Die is veel kleiner en 50 kilogram lichter dan Peter. Dat is het gewicht van twee reservewielen in de koffer hé, een nachtmerrie voor de ingenieurs. Theoretisch maakt dat gewicht je op een kurkdroog parcours 3 tienden per kilometer trager, en in de meeste rally’s draait het om tienden. Maar dat is theorie. Of daar nu echt het verschil ligt? Ik denk dat we dit jaar het tikkeltje geluk hebben gehad dat we vroeger misten. En ik moet al onze sponsors bedanken. We zijn begonnen met een budget voor vier wedstrijden, maar na Ieper zijn we met alle partners aan tafel gaan zitten en iedereen heeft een extra duit in het zakje gedaan. Ik ga nu ook de Condroz nog rijden, nog eens met Peter in de rechter stoel. Het plan was om dat met een nieuwe VW Polo te doen, maar die is niet klaar. Dat wordt het project voor volgend seizoen. Want ik ben van het principe dat een titel verdedigd moet worden. De motivatie is er, dat heb ik dit weekend wel getoond.”
In Sankt Vith werd het andermaal een secondenstrijd. Na de eerste vier proeven, die vier verschillende winnaars kregen, stond Verschueren 4 tienden voor Princen. In de tweede lus ging de Limburger nog wat harder aanvallen. Verschueren moest lossen, maar Adrian Fernémont bleef aanklampen op 2”4. Princen: “Het bleef wachten op de tijden van de allerlaatste proef voor ik zeker was.” Uiteindelijk hield Princen 7”9 over op Fernémont. Verschueren verspeelde zijn derde plaats nog aan Guillaume de Mévius (op 30”2) en werd zelf vierde op 37”2.
Lommers tweede
Patrick Snijers legde met zijn Porsche beslag op de 7de plaats, goed voor de zege in R-GT tussen een leger van vierwielaangedreven R5’s. Bij de historics won de wederoptredende Gino Bux met een Ford Escort Mk1, maar Paul Lietaer kroonde zich tot kampioen met de Opel Manta 400. In het RACB Criterium won streekrijder Rainer Feltes met een Escort, voor Lommelaar Philip Lommers, die al zeker was van de titel.