Asamoah “Met 11 man hadden we gewonnen”
SAMUEL ASAMOAH dirigeert STVV ondanks vroege uitsluiting Ceballos naar verdiend punt
STVV pakte verdiend een punt zondagnamiddag in Anderlecht. Meer dan een uur lang streed Sint-Truiden met een man minder na een vroege uitsluiting van Cristian Ceballos. Maar begeven deden die dekselse Kanaries niet, tot frustratie van het Anderlechtpubliek, dat in de clinch ging met Hein Vanhaezebrouck. Dé man bij STVV? Samuel Asamoah! “Als wij met elf man bleven, pakten we hier die drie punten”, klonk de uitmuntende Ghanees.
De meegereisde STVV-fans vierden de 0-0 in het Constant Vanden Stockstadion als een zege. Begrijpelijk. Want na dik twintig minuten leek het over en uit voor geel en blauw. De immer brave Cristian Ceballos ging voor een keer fors door op Saelemaekers, werd eerst nog bestraft met geel, maar na een ‘telefoontje’ met de VAR trok Bram Van Driessche dan toch nog rood. Niet dat Kenny Steppe daarna een bloedhete namiddag voor de kiezen kreeg. Integendeel. Eén keer voor rust, één keer erna moest het sluitstuk van STVV echt zwaar ingrijpen, Amuzu en invaller Makarenko kregen Steppe niet op de knieën. Zijn naam werd dan ook luid gescandeerd na afloop door een feestend bezoekend supportersvak. Leuk en welverdiend voor Steppe. Maar als er één man was zondagnamiddag die écht verdiende een shirt van het grote Anderlecht te dragen, dan was dat eigenlijk niet Trebel of Bakkali, wel Samuel Asamoah. De stille Ghanees, kleinste krijger op het veld, knokte zich op het middenveld in zijn eentje tot de evenknie van het duo Kums-Trebel, uit elke benarde situatie kwam de STVV’er als winnaar. Asamoah had al drie keer rond zijn as gedraaid in de tijd dat Santini dat één keer kon zondagnamiddag, hoe sterk! “Wat een eer”, lachte Samuel Asamoah toen we hem meedeelden dat hij voor ons de absolute matchwinnaar was. “Ik dank jullie. En ook God. En niet vergeten: de coach en het team. Ik krijg zoveel vertrouwen van Marc Brys dat ik me goed in mijn vel voel. Neem daar de werkkracht van een aantal jongens rondom mij bij en je komt tot zulke mooie resultaten. Er is lang niet meer over gesproken, maar ik durf het heus wel: wij willen richting play-off 1. En waarom ook niet? Als wij hier met z’n elven blijven staan waren, had ik het wel willen zien. We waren zeker in staat om de drie punten te pakken tegen Anderlecht. Ze waren te pakken. Meer dan ooit.”
Dé zucht van opluchting kwam van de kant van Cristian Ceballos. De Spanjaard was helemaal van z’n melk toen Van Driessche de gele kaart inruilde voor een rode toen hij de beelden onder de loep had genomen. “Het ging zo razendsnel, ik durf me nu nog niet uitspreken of de rode kaart terecht was”, haalde Ceballos de schouders op. “Ik heb de beelden nog niet teruggezien. De sok van Saelemaekers was inderdaad kapot, maar wie mij kent, weet dat ik geen schopper ben. Natuurlijk speelde Saelemaekers ook nog een stukje komedie en hielp zijn coach daarbij. Het is de eerste keer in mijn hele carrière dat ik direct rood pak. Ooit ben ik in Portugal eens één keer uitgesloten geweest na dubbel geel. Toen heb ik niet geslapen. Dat zal nu niet anders zijn. We zullen zien welke schorsing ik voorgeschoteld krijg. Ik ben mijn ploegmakkers alleszins enorm dankbaar. Ze hebben een punt uit de brand gesleept. En toch ben ik daar niet tevreden mee. De eerste twintig minuten waren we al volop baas. Met een man meer waren de punten altijd voor ons geweest. We brachten Boli al vroeg een paar keer in stelling. Dat hadden we nog meer kunnen doen als we compleet gebleven waren. Verdorie toch… Ik heb de eerste helft verder gekeken in de kleedkamer. De tweede hoog in de tribune. De coach heeft me nog niet aangesproken over het voorval. Dat zal iets voor de volgende dagen zijn. Ik mag me niet te schuldig voelen, want zoals ik al zei: ik ben echt geen schopper.”