Meer hulp voor aan drugs verslaafde gevangenen
Proefprojecten in Hasselt, Sint-Gillis en Lantin zorgen voor begeleiding op maat
HASSELT - Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld) wil de drugsbegeleiding in de gevangenissen fors opkrikken. Drie proefprojecten in Hasselt, Sint-Gillis en Lantin moeten de voorbode zijn van een brede aanpak in alle Belgische gevangenissen. Zo worden in Hasselt sinds kort alle binnenkomende gevangenen gescreend op drugsproblemen en als dat nodig is ook begeleid door een team van psychologen, artsen en psychiaters.
De Block bezocht gisteren de gevangenis van Sint-Gillis, waar net zoals in Hasselt en Lantin nog tot april 2020 een proefproject loopt voor de begeleiding op maat van gedetineerden met drugsproblemen. “De zorg voor gedetineerden met een drugproblematiek moet beter”, zegt De Block. “Via begeleiding op maat kunnen we heel wat gezondheidsproblemen voorkomen of verhelpen. Een goede omkadering kan ook de druk voor het gevangenispersoneel verlichten. En de juiste hulp verhoogt bovendien de kans op een succesvolle re-integratie. Aan de hand van deze projecten en hun evaluatie kunnen we een beter hulpverleningsmodel ontwikkelen voor al onze gevangenissen.”
Screening
De Block heeft voor de proefprojecten een budget van 1,4 miljoen euro voorzien. Daarmee is in alle drie de gevangenissen intussen extra zorgpersoneel aangeworven. Drie vzw’s die gespecialiseerd zijn in drughulpverlening staan in voor de begeleiding op het terrein. In Hasselt is dat het CAD Limburg (Centra voor Alcohol- en andere Drugproblemen). “We zijn in december vorig jaar gestart met ons project”, zegt psychologe Sarah Van Pelt, die het werk op het terrein in de Hasseltse gevangenis coördineert. “In het verleden was er ook drughulpverlening in de gevangenissen, maar dat beperkte zich vaak tot de medische kant van de zaak, tot het drugsconsult bij de arts en het eventueel geven van vervangmedicatie.” Het ging voornamelijk over het voorschrijven van methadon voor heroïneverslaafden. “Wij starten nu met een individuele screening van elke binnenkomende gevangene. We gaan in gesprek, stellen vragen over het eventuele drugsverleden, maar ook over bijvoorbeeld de mentale gezondheid.”
Met die informatie gaat het team van zeven (twee psychologen, twee verpleegkundigen, twee artsen en een psychiater) dan aan de slag om een traject op maat uit te werken voor elke gevangene die als beklaagde de gevangenis binnenkomt (voor veroordeelden wordt er niet op maat gewerkt, maar in groep).
“We vragen ons echt af wat hij nodig heeft om het goed te doen in de gevangenis. Op basis daarvan maken we een traject op maat van elke gevangene, met bijvoorbeeld regelmatig een gesprek met de psycholoog of de psychiater, maar ook de omgeving van de gevangene erbij betrekken kan helpen. Tegelijk leiden we hen ook naar alle andere diensten die hulp kunnen bieden. De geestelijke gezondheidszorg, de aalmoezenier...
Vaak zijn die er wel, maar zijn ze niet bekend.”
Tot slot worden ook de cipiers opgeleid om bewuster om te gaan met verslavingsproblemen en wordt er meer openheid gecreëerd om erover te spreken.
Overdosis
Het uiteindelijke doel is de gevangene in de best mogelijk toestand terug in de maatschappij te laten komen. “We weten dat iemand
met een zware verslaving vooral in de eerste weken na de vrijlating een groot risico loopt op een overdosis”, zegt Geert Vanham, directeur van CAD Limburg. “Wij begeleiden ze na de vrijlating daarom meteen naar de hulpverlening, zodat ze beter met die schok kunnen omgaan.” Uiteindelijk moeten de drie proefprojecten leiden tot een brede aanpak in alle Belgische gevangenissen.