Voetbal is begin oktober

“Als het regent in Londen, is het mijn schuld.” Aan het woord: José Mourinho, nadat zijn United zaterdag een 0-2-achterstand omgebogen had in een spectaculaire 3-2-zege. Hij zei het met uitgestreken gezicht, klaar om in de neus van de vragensteller te bijten, mocht dat nodig zijn. “Als de Brexit niet verloopt zoals verwacht, dan is ook dat mijn fout”, vervolgde een cynische Mourinho fijntjes. Als het in Brussel hagelt, zou dat dan ook de schuld zijn van Hein Vanhaezebrouck? In vergelijking met zijn collega bij Man U werd de Anderlecht-coach de voorbije weken met fluwelen handschoenen aangepakt, maar de druk op Vanhaezebrouck was naar Belgische normen toch gigantisch geworden. Logisch? Als je enkel naar de barslechte statistieken keek wel. Maar voetbal is begin oktober meer dan alleen maar cijfertjes. Vanhaezebrouck heeft voor- en tegenstanders, een middenweg is er bij de excentrieke West-Vlaming niet. Omdat hij over alles een (gefundeerde) mening heeft. Zet Vanhaezebrouck in de keuken van Sergio Herman en Hein zal haarfijn uitleggen waarom hij coquilles precies 45 seconden grilt, tot 1/3 van de onderzijde wit kleurt. En niet anders. U hoeft het daar niet eens mee te zijn, maar één ding is wél zeker: Vanhaezebrouck is een uitstekende voetbalcoach. Hem op de keien zwieren zou dit Anderlecht niet vooruitgeholpen hebben. Los van de zege gisteren aan de Gaverbeek.

Veel te snel en veel te vaak wordt de trainer met de vinger gewezen. Het zit in onze aard om dat te doen. Vraag maar aan Francky