Mathieu van der Poel wint meteen twee keer
Daar is Mathieu van der Poel weer. De Nederlander startte zijn veldritseizoen iets later dan de rest, maar toonde in zijn eerste twee crossen meteen wie de beste is. Maar al zit hij nog niet aan zijn topconditie, alles wijst erop dat het dit veldritseizoen toch geen onemanshow wordt zoals vorig jaar. “Ik had geen jetlag, de rest wel. En Wout van Aert zal nog veel verbeteren.”
Mathieu van der Poel won bij zijn rentree in het veld zaterdag zoals verwacht meteen in Meulebeke en zondag in Ronse. Maar zonder overschot. In Ronse trok Wout van Aert zelfs op avontuur met Michael Vanthourenhout. Van der Poel moest alle zeilen bijzetten om het gat te dichten. “Ik ben daar over mijn toeren gegaan en kon niet genoeg recupereren”, zei Van Aert. “Toen Mathieu dan in de finale wegreed, was het noodgedwongen koersen voor de tweede plaats. De laatste ronden voelde ik echt de tol van de zware weken.”
Van Aert refereert naar de extrasportieve perikelen door zijn contractbreuk bij Veranda’s WillemsCrelan waardoor hij zonder fiets, sponsors én licentie naar de States vertrok. Pas vrijdag met de komst van Cibel-Cebon als hoofdspon- sor van zijn eenmansteam kwam er een einde aan een woelige periode. “Ik ben nu 24, ik hoop dat ik intussen zo alles al een beetje heb meegemaakt. Het was nu niet dat ik zelf moest bellen naar sponsors en zo, maar door dat tijdsverschil zat ik van ’s morgens tot ’s avonds aan de telefoon om te horen hoe alles stond. Is mijn vergunning in orde? Hoe zit het met mijn fietsen en nog duizend andere dingen. Nu in België was dat beter, ook al was het nog een drukke week. Ik heb het gevoel dat ik de laatste weken niet voor mijn sport heb kunnen leven. Als ik dat nu wel kan doen, dan zit er veel progressie in. Ik word niet weggereden door Mathieu en dat is geruststellend.”
Wel jetlag, geen Aerts
Dat beseft ook Van der Poel. “Ik ga, zoals vorig jaar, geen 31 keer winnen. Dat was echt wel iets uniek. Al is het natuurlijk wel fijn dat ik twee keer won ondanks het feit dat de supervorm er nog niet is. Ik zit aan 80 procent denk ik, ik heb echt nog competitie nodig.” Van der Poel was door zijn forfait voor de States ook de enige die geen last kon hebben van een jetlag. “Ik weet uit ervaring: zoiets kan in de kleren kruipen. Vergeet ook niet dat Toon Aerts hier niet is. Hij won toch twee keer in Amerika, hij lijkt een stap voorwaarts te hebben gezet.”