“Misschien doe ik straks wel iets anders”
Yves Vanderhaeghe spreekt één dag later openhartig over zijn ontslag en zijn toekomst
“Kom maar af en eet een boterham mee.” En dus gingen we op bezoek bij Yves (48) en zijn dochter Fien (17) Vanderhaeghe. Geen trainer deed het hem voor: daags na zijn ontslag toont de bij AA Gent ontslagen West-Vlaming zich warmer en opener dan ooit. Hij toont opvallend veel veerkracht, kreeg al twee verkennende vragen voor een nieuwe job als trainer, maar misschien kiest hij zelfs iets buiten het voetbal. “Ik wil nu vooral op reis met Fien.”
Yves Vanderhaeghe, de volgende 24 uur... Na zijn ontslag maandagnamiddag vroeg hij meteen een medewerker mee naar het oefencentrum in Oostakker. Hij pakte er zijn boeltje en reed naar huis. Dag AA Gent. ’s Avonds keek hij “gezellig” met zijn dochter Fien (17) een film. Gisterochtend ging hij “lekker” 10 kilometer lopen, ’s middags lunchte hij met zijn vriendin Catherine, later kwam zijn vriend Guy een koffietje drinken.
Het leven zoals het is: the day after bij een ontslagen trainer had ik mij toch anders voorgesteld.
Vanderhaeghe: “Waarom? Een onverwachte klop kan je het moeilijk noemen, na al die twijfels. Leuk is het niet: je krijgt te horen dat je niet goed genoeg bent. Als trainer vergelijk je altijd en dan kan ik alleen maar vaststellen dat Gent vorig jaar in dezelfde periode minstens vier punten minder had. Toen werd de trainer niet ontslagen. Al was het tegen Genk abnormaal tam, daar heb ik niets op te zeggen.”
De spelers lieten je in de steek.
(nadenkend) “Ze hadden mij nochtans al gesteund door te verklaren achter mij te staan. Dan denk je toch: Misschien lukt het nog... Maar daar was zondag niets van te merken. Wat niet wil zeggen dat ik twijfel aan hun woorden. Het was ook een kwestie van te weinig slagkracht, te weinig scorend vermogen.”
Je bent er ook de man niet naar om achteraf de vuile was boven te halen.
“Daar zijn afspraken over gemaakt. Niet nodig zelfs, zo steek ik niet in elkaar.”
De voorzitter zou graag willen dat je na de interlandbreak op het oefencentrum nog even afscheid komt nemen.
“Is dat zo? Ik vond het beter om mij er vandaag niet meer te tonen. Volgende week zien we wel. Ik kan iedereen in de ogen kijken, maar dan wordt ook weer teruggekeken en ik weet niet of dat goed is voor de spelers. Ik heb intussen van de hele technische staf en van zowat alle spelers een berichtje gekregen. En ik heb ze bijna allemaal beantwoord. Op één na.”
Stallone Limbombe, die je zondag na zijn vervanging met een tweet uitlachte?
“Maar neen! Daar kan ik mee om, die gasten zijn nu eenmaal nog niet volwassen. Neen, ik moet nog nadenken hoe ik in het Frans moet antwoorden. (schatert). Hein (Vanhaezebrouck, nvdr.) heeft zelfs gebeld, ik kreeg berichtjes van Gino Caen, Francky Dury, Henk Houwaart…. Natuurlijk doet dat deugd, maar het is echt niet zo dat ik in de put zit. Mijn ontslag bij Oostende kon ik moeilijker verkroppen, nu kijk ik overal door. Daarom zit ik hier zo ontspannen.”
Louwagie heeft ook een stuk schuld bekend.
“Is dat zo?”
Op de persconferentie. Er was ook sprake van een long list van mogelijke opvolgers, maar ongeveer op dit moment landt in Brussel al de nieuwe trainer Gent.
“Echt waar, ik wens hem veel succes, net als de club. Het blijft een prachtige club met geweldige accommodaties.”
Je hoorde in elk geval nooit zeggen: “We staan achter de coach.”
“Omdat de voorzitter geen drie matchen later op die woorden wilde worden gepakt. (zet zich recht) Daar wil ik wel iets op zeggen. Ik heb een reactie gekregen van een andere clubvoorzitter: Het beleid van een club mag toch niet afhangen van twee of drie matchen?”
Na alles wat voorafging was het ontslag voor jou meer een opluchting dan een zware klap, denk ik.
“Misschien wel. Al heb ik er geen moment aan gedacht om zelf mijn conclusies te trekken. Ik ben geen opgever. Ik heb in elk geval van niets spijt, zeker niet van het feit dat ik Gent heb gekozen boven Anderlecht, waar ik met Hein kon werken.”
Ik kreeg al twee telefoontjes om elders aan de slag te gaan. Van een Belgische en een buitenlandse club
Yves VANDERHAEGHE
En nu? Enkele maanden sabbat of toch liever snel weer aan de slag?
Yves: “Voorop staat nu nog eens samen op reis gaan met Fien. Dat is door het voetbal te lang geleden. Wat ik daarna ga doen, kan ik niet zeggen. Ik weet dat er sowieso weer aanbiedingen komen. Ik moet zelfs niet wachten.”
Echt?
“Ben je daar zo verbaasd over? Wat heb ik al verkeerd gedaan in het voetbal? Ja, ik kreeg al twee telefoontjes om elders aan de slag te gaan. Voor een Belgische en een buitenlandse club. Maar het is nog te vroeg. Intussen ga ik een beetje nadenken. Ik ga nu misschien weer veel te eerlijk zijn, maar misschien zoek ik wel iets buiten het voetbal.”
Meen je dat?
“Niet alleen wegens het gebrek aan appreciatie dat je als trainer uiteindelijk krijgt. Echt, de laatste jaren was het voetbal voor mijn gezin zo belastend, we konden zo weinig samen doen, dat het begint te wegen. Al die opofferingen.”