Teuns verlaat BMC met eerste podiumplaats in topklassieker
Dylan Teuns neemt afscheid van BMC met eerste podiumplaats in monument
Dylan Teuns nam zaterdag in stijl afscheid van BMC, de ploeg waar hij sinds 2014 voor uitkwam. Voor het eerst in zijn vierjarige profcarrière mocht de 26-jarige Halenaar op een podiumtrede klimmen na afloop van één van de vijf wielermonumenten. Het betrof weliswaar de laagste trede, maar daar had Teuns wel vrede mee. “Pinot stak echt boven iedereen uit”, sprak Dylan achteraf uit ondervinding.
De Fransman Thibaut Pinot heeft zichzelf zaterdag in een illuster rijtje renners gefietst door de Ronde van Lombardije op zijn naam te schrijven. Pinot mag zich voortaan één van renners noemen die deze eeuw zowel een Monument wist te winnen als ritten in elk van de drie grote ronden. Zijn concullega’s luisteren naar namen als Cavendish, Degenkolb, Gilbert, Gerrans, Petacchi, Rodriguez, Valverde en… Nibali. Laatstgenoemde spartelde zaterdag wel het hevigst tegen tussen Bergamo en Como maar moest tijdens de beklimming naar Civiglio toch buigen voor de Fransman van Groupama-FDJ, nadat die eerder al had afgerekend met medevluchters Primoz Roglic en Egan Bernal. Nibali wist uiteindelijk zijn tweede plaats nog veilig te stellen. Al moest de Haai van Messina zich nog reppen om uit de klauwen van Dylan Teuns, Tim Wellens en co te blijven.
Vervelende nul
Bij die achtervolgers bleek Dylan Teuns nog over het meeste buskruit in de kuiten te beschikken. De Halenaar verwees in een pittig sprintje Rigoberto Uran en Tim Wellens naar plek vier en vijf en nam zo op een fraaie manier afscheid van zijn Amerikaanse werkgever.
“Een gedachte die al tijdens de wedstrijd door mijn hoofd spookte”, verklapte Dylan na afloop. “Voor de start zaterdagochtend durfde ik er nochtans niet op hopen. Mijn prestaties in MilaanTurijn en Gran Piemonte waren immers niet super, zeg maar gerust slecht. Maar zaterdag kreeg ik al snel de bevestiging dat mijn benen bergop opnieuw soepel draaiden. Tijdens de eerste klim, waar het peloton in een razende vaart naar boven stoof, groeide mijn zelfvertrouwen zienderogen. In die mate dat ik begon te denken dat ik alsnog met een klinkend resultaat afscheid kon nemen van BMC. Dit was misschien wel mijn beste dag in het zadel dit seizoen. Een seizoen waarin ik wist te bevestigen, maar niet wist te winnen. Het is jammer dat ik die vervelende nul niet van de tabellen kon vegen. Maar ach, het is nu ook weer niet dat het een obsessie begon te worden. Mijn tiende podiumplek van het seizoen was meteen ook mijn eerste in een Monument. Dat kan ik dus al van mijn bucket list afvinken. Rest me nog het winnen van zo een Monument. Na zaterdag weet ik dat ik naar Lombardije kan afzakken om mee te dingen naar winst.”
Onderweg met Wellens
Hoewel Teuns op het podium de derde plaats innam, voelde hij zich niet de derde sterkste in koers. “Pinot stak erbovenuit. Punt. De rest was echt aan mekaar gewaagd. Op de Muro di Sormano had ik niet de benen om te reageren op de uitval van Pinot en Nibali. Tim (Wellens, nvdr) trouwens ook niet, die moest een kloofje laten. Maar Wellens’ tempo lag meer dan hoog genoeg voor me. Ik was blij dat ik zijn wiel wist te houden. We kwamen als vierde en vijfde boven waarna ik de lead nam in de afdaling. Maar Tim volgde niet meteen, waarna de vogels definitief waren vliegen. Op de Civiglio werd vervolgens het ene na het andere bommetje gedropt. Michael Woods en Dan Martin gaven daarbij echt een sterke indruk. Ik wist als een van de weinigen te overleven en dus restte me niets anders dan een sprint om de derde plaats. In die eindsprint wilde ik niet dezelfde fouten maken als in Parijs-Nice, waar ik telkens te weinig overtuiging aan de dag legde. Ditmaal ging ik van eigen sterkte uit. Ik ging de sprint als eerste aan en rondde die ook als eerste van het groepje af. Een hele bevrijding, dat kan ik je wel vertellen”, besluit Teuns, die nu minstens drie weken de fiets aan de kant laat. “Het eerste trainingskamp bij mijn nieuwe team Bahrain-Merida wacht in december, op het Kroatische eiland Hvar.”
Dit was een seizoen waarin ik wel kon bevestigen, maar niet winnen
Dylan TEUNS
RONDE VAN LOMBARDIJE: 1. Thibaut Pinot (Fra/GFC), de 241 km in 5u53’22”; 2. Vincenzo Nibali (Ita) 32”; 3. Dylan Teuns 43”; 4. Rigoberto Uran (Col) z.t.; 5. Tim Wellens.