Nog maar vijf vrouwelijke burgemeesters in Limburg
HASSELT - 50 procent mannen en 50 procent vrouwen op de lijst: dat is sinds 2006 de regel in ons land. Toch ligt het aantal vrouwen dat verkozen wordt een pak lager. Amper 36 procent van de verkozen gemeenteraadsleden in onze provincie is een vrouw. Limburg zakt ook van zeven naar vijf vrouwelijke burgemeesters. “Vrouwen hebben dikwijls een minder groot netwerk”, verklaart politicoloog Johan Ackaert (UHasselt).
“Verdeel na de verkiezingen alle schepen- en burgemeestersposten evenwichtig tussen mannen en vrouwen.” Die oproep deed de Limburgse Liesbeth Maris van de CD&V-beweging Vrouw & Maatschappij dit jaar tijdens de Internationale Vrouwendag. Helaas: in Limburg zijn er zelfs minder meisjes aan de macht. We gaan van zeven vrouwelijke burgemeesters naar vijf. Enkel Bree, Dilsen-Stokkem, Sint-Truiden, Wellen en Zutendaal behouden hun vrouw aan het roer. Daarmee is 12 procent van de Limburgse burgemeesters een vrouw. Frieda Brepoels (N-VA) van Bilzen en Nadja Vananroye (CD&V) van Hasselt verliezen hun sjerp.
Oudercomité
Ook in de gemeenteraden blijven vrouwen ondervertegenwoordigd. Twaalf jaar na de quotawet die stelt dat de helft van de kandidaten op de lijsten een vrouw moet zijn, is slechts 36 procent van de Limburgse verkozenen een vrouw. In Vlaanderen is dat 38 procent. Hoe komt het toch? “Mannen zijn vaak actief in grote netwerken, zoals sportverenigingen. Daardoor kennen ze veel volk. Vrouwen engageren zich op een andere manier. In het oudercomité van de school bijvoorbeeld genereer je minder potentiele stemmen dan in een voetbalclub”, zegt professor Johan Ackaert (UHasselt). “Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen over het algemeen minder voorkeurstemmen krijgen. Dat los je niet op met een wijziging van regeltjes.” Volgens de politicoloog hebben de quotawetten in het verleden wel hun effect gehad. Sinds de invoering is de vrouwenparticipatie gestegen van zo’n 13 procent naar 36 procent.
Het aantal vrouwen in de Limburgse gemeenteraden verschilt wel per gemeente. Zo blijkt Wellen de meest vrouwvriendelijke gemeente. Daar staat met Els Robeyns (sp.a) niet enkel een vrouwelijke burgemeester aan het hoofd. Er zijn zelfs meer vrouwen (53 procent) dan mannen verkozen. Ook in Borgloon, Diepenbeek en Kinrooi deden de vrouwen het goed: 48 procent van de verkozenen is daar een vrouw. Zonhoven is de slechtste leerling van de klas: amper 22 procent van de gemeenteraadsleden is vrouwelijk. Tongeren doet het met 23 procent vrouwen ook niet goed. Sint-Truiden heeft met Veerle Heeren (CD&V) dan wel een vrouwelijke burgemeester, ook daar is amper 26 procent van de raadsleden een vrouw.
Weinig vacatures
Mannen zijn vaak actief in grote netwerken, zoals sportverenigingen. Daardoor kennen ze veel volk.
Johan ACKAERT Politicoloog UHasselt
Voor vrouwen is het nog moeilijker om zich neer te vleien in de burgemeestersstoel. Van de 57 vrouwelijke lijsttrekkers in Limburg (25 procent) konden amper vijf vrouwen het burgemeesterschap verzilveren (12 procent). Onder meer Zuhal Demir en Karolien Grosemans grepen naast de sjerp. Ook in de rest van Vlaanderen is slechts 16 procent van de burgemeesters een vrouw. “Vooral omdat er weinig vacatures zijn. Veel burgemeesters volgen zichzelf op. Bij de schepenen zien we wel een positieve trend naar zowat een schepen op drie die vrouw is”, aldus Ackaert.
De Vlaamse Vereniging van Steden en Gemeenten (VVSG) weet dat een betere mix en een gezonde genderbalans voor een meer dynamische gemeenteraad zorgt. Begin dit jaar zette VVSG in op talentmanagement voor lokale bestuurders met adviezen voor het aantrekken en het behouden van meer vrouwelijk talent. Een eerste tip kunnen de lokale besturen meteen oppikken: een introductietraject voor pas verkozenen, een coach of mentor voor een nieuw raadslid en een contactpersoon voor vragen.