Paardenkop

LANAKEN -

Aan spraakmakende beelden geen gebrek in deze postelectorale week. Foto’s van vreugde en verraad, van mensen met veel en weinig stemmen (en van ongeveer iedereen daartussenin), van ongepaste armbewegingen en van een statistisch teveel aan Noord-Afrikaanse mannen zonder hun vrouwen.

Zal allemaal best, maar qua klein verdriet kan deze wel tellen. In Lanaken zijn onverlaten gaan lopen met een paardenkop - notabene tijdens de begrafenis van de eigenaar. In bepaalde middens is een afgehakte paardenkop aan de voorgevel een onheilspellend teken, maar in dit geval betrof het een gekoesterd exemplaar dat al 35 jaar aan de woning van Aloïs hing. Met als gevolg dat zowat de hele wijk Aloïs’ woning kende als ‘het huis met de paardenkop’. Tot vorige week dus.

Aloïs zelf is de diefstal gelukkig bespaard gebleven, maar zijn vrouw en dochters zijn radeloos. Ze doen dan ook een oproep aan de dieven om één en ander opnieuw in ere te herstellen, en hoe kan dat beter dan middels een foto in de krant. Die we hier met plezier nog eens tonen - het kan maar helpen.

Zelf leefde ik in de veronderstelling dat een paard een hoofd heeft en geen kop, maar we gaan hier niet muggenziften. Hoofdzaak is dat die kop terug moet. De eveneens gestolen bloembakken ook, maar toch vooral die kop. Zonder kop is die witte muur immers maar een lege muur, echt zo eentje waarvan esthetisch ingestelde passanten al snel denken: mocht daar nu nog een paardenkop/hoofd aanhangen…

Het lijnenspel in de foto mag er verder best wezen. Een klein beetje scheef, maar dat is zelfs niet erg. Belangrijker is dat de schaduwen doen denken aan een weldoende nazomer die nu definitief voorbij lijkt te zijn. En het zal aan mij liggen, maar de houding van de dames neigt naar een groepsfoto van een hip Brits popduo uit de jaren tachtig dat na lange tijd nog eens samenkomt. Met in het midden hun wat oudere manager van destijds. Goed ook dat helemaal bovenaan nog net een stukje van de houten balk te zien is waar tot vorige week de paardenkop aan bevestigd was. Denk er de kop bij en je ziet meteen hoe essentieel ie was.