“Wij zijn geen rivalen”
Maxime Panis lost Arne Diels af onder de lat bij Gravelo
De een zijn dood is de ander zijn brood. Ook onder de lat bij Gravelo. Jonkie Arne Diels (20) speelde zich tijdens voorbereiding in de kijker wat bij de start van het seizoen beloond werd met het statuut van eerste keeper. Totdat het noodlot toesloeg en de Mielenaar uitviel met een afgescheurde pees van één van zijn vingers. Stand-in Maxime Panis (26) zag zijn kans schoon. “Van afgunst is geen sprake. Tussen ons heerst gezonde rivaliteit. We maken elkaar sterker”, oordelen beiden.
In het seizoen 17-18 stalde Gravelo vier verschillende doelmannen in de kooi. Arne Diels, Maxime Panis én Stijn Mathijs pikten af en toe een match mee. Clubicoon Kris Vanmarsnille verdedigde het vaakst de doel, maar gaf al langer aan op het eind van vorig seizoen de fakkel door te geven om zich te storten op de job van keeperstrainer. Die toorts belandde dus in eerste instantie in de handen van Arne Diels. “Hoewel ik met wat twijfels aan het seizoen begon, had ik een heel goede voorbereiding achter de rug”, aldus Diels. “Twijfel omdat het mijn eerste matchen en trainingen waren nadat ik in februari mijn kruisbanden had verrokken. De keuze voor eerste keeper viel dan op mij. Een hele eer, maar tegelijk maakte dat statuut me ook gezond nerveus. De eerste matchen verliepen goed totdat ik drie weken geleden in de laatste vijf minuten van de opwarming een bal verkeerd tegen een vinger kreeg. Meteen naar spoed waar een afgescheurde pees en een verschoven middenkootje gediagnosticeerd werd. Het vervelende is dat ik niet weet wat de toekomst brengt. Mijn vinger staat krom en is gespalkt, maar ik weet niet of er een operatie volgt en wanneer die gepland zou staan. Nog afwachten dus”, vertelt Arne Diels.
Keepersblessure
Zijn vervanger Maxime Panis toont medeleven voor de lijdensweg die Diels meemaakt. “Ik heb zelf ook eens een vingerpees afgescheurd”, zegt hij. “Een typische keepersblessure. Neen, toen Arne als eerste van de pikorde van Gravelo-doelmannen gekozen werd, had ik er geen moeite mee. Hij speelde sterk in augustus en ik was door werkomstandigheden - ik baat de cafetaria van de tennisclub Leopold 2014 in SintTruiden uit en in de zomermaanden kan het druk zijn - later aan de voorbereiding begonnen. Natuurlijk hoopte ik snel op een kans om me te bewijzen, maar niet op die manier. Nu is het aan mij om zo lang mogelijk nummer één te blijven.”