Huisbaas mag al een jaar zijn eigen flat niet meer in
Dossier zit muurvast nadat kinderen van verongelukte huurders erfenis weigeren
BILZEN - Al meer dan een jaar mag Arthur Broux (70) zijn eigen appartement aan de Genutstraat in Bilzen niet meer in. “De huurders zijn vorige herfst om het leven gekomen bij een tragisch fietsongeval, maar door een erfeniskwestie is het appartement nog altijd niet vrijgegeven”, vertelt de eigenaar, die al ruim 10.000 euro aan huurinkomsten mis liep. “Pure Kafka. Ik mag mijn eigendom enkel nog betreden met een deurwaarder erbij.”
Op 17 oktober 2017 liep een proefrit met een elektrische fiets dramatisch af voor het Bilzense koppel Henri (80) en Mieke (72). Op het jaagpad aan het Albertkanaal in Eigenbilzen verloor Mieke de controle over haar gehuurde elektrische fiets, waarna ze in het ijskoude water belandde. Henri sprong zijn partner achterna, maar overleefde de duik zelf niet. Pas een dag later werden de levenloze lichamen van de drenkelingen teruggevonden. Afgelopen zomer kreeg Henri nog postuum een medaille voor het proberen redden van zijn vrouw.
Erfenis
“Een vreselijk drama”, vertelt Arthur, die jarenlang zijn appartement in het centrum van Bilzen aan het koppel verhuurde. “Vriendelijke mensen en correcte huurders. Ze hebben altijd keurig op tijd betaald.” De huisbaas gaf de kinderen van het koppel alle tijd om het appartement op hun eigen tempo lee g te maken. “Na zo’n dramatische gebeurtenis wou ik de familie voldoende tijd en ruimte geven om de tragische feiten te verwerken, maar vandaag - een jaar na datum - is er nog niets veranderd. Meer zelfs: ik mag het appartement niet eens binnen. Door een dispuut over de erfenis is de flat nog altijd niet vrijgegeven. Het huurcontract loopt zogezegd nog, maar niemand betaalt mij.”
Diep in het rood
Vlak na het ongeval kwam immers aan het licht dat Mieke en Henri, die allebei kinderen hadden uit een eerder huwelijk, een serieuze schuldenlast met zich meesleepten. Zowel Miekes als Henri’s kinderen deden daarom afstand van hun erfenis. “Het begin van een administratieve lijdensweg”, zucht Arthur. “Blijkbaar moeten de minderjarige kleinkinderen ook hun erfenis verwerpen, maar daar moet een vrederechter over oordelen. Die procedure sleept eindeloos aan, maar in tussentijd kan ik geen kant uit. Niemand houdt mij op de hoogte. Van de notaris die het dossier beheert, hoor ik al een hele tijd niets meer. Ik ben eigenaar van een appartement waar ik niet eens binnen mag zonder deurwaarder. Zelfs de diepvriezer draait nog. Alleen de koelkast heb ik leeggemaakt. Ik kon toch moeilijk al die etenswaren laten bederven?” In de garage van de flat staan zelfs nog de twee auto’s van het verongelukte koppel. “De achterstallige huur bedraagt intussen ruim 10.000 euro. Geld dat ik waarschijnlijk nooit meer terugzie. Ook het water en de elektriciteit zijn nog altijd aangesloten. Ik vraag mij af wie daar op het einde van de rit voor zal opdraaien?”