Fantastisch”

kwaaltjes. In de aanloop naar belangrijke wedstrijden heb je de kans niet om te rusten. Pas na het WK is er tijd om ons lichaam te laten genezen. Maar ik ben voorbereid.” Vrolix turnt in Doha alle zes de toestellen en hoopt op een allroundfinale (met de beste 24). Een toestelfinale (beste acht) is wellicht te hoog gegrepen. “Onze grootste doelstelling is hier om met het Belgische team de top 24 te halen, en liefst nog wat beter. Individueel wil ik gewoon dat al mijn toestellen lukken. We zijn met drie die de zes toestellen doen en als twee van de drie de allroundfinale halen, zou dat supergoed zijn. Natuurlijk wil ik dan graag bij die twee zijn, maar dan moet alles heel goed gaan. Op de vloer heb ik geen finale-ambitie.”

Op het EK kwam je op de grondoefening 0,033 punten tekort. Om door de grond te zakken?

“Verschrikkelijk! Dat is het kleinst mogelijke verschil en toen ik dat zag op het scherm, moest ik even slikken. Aan de ene kant was ik tevreden dat ik de negende beste van Europa was, maar aan de andere kant was het heel zuur. Dat ene stapje of dat ene hupje dat het verschil had kunnen maken speelt dan door je hoofd. Op het WK is zo’n finaleplaats nog een stuk moeilijker, want er komen veel goede landen bij. Het gaat een heel mooi WK worden.”

Doha wordt het begin van het traject naar Tokio?

“We willen naar de Spelen en om ons te plaatsen, moeten we nu bij de top 24 horen, en volgend jaar bij de top twaalf. Dat is heel moeilijk, maar niet onmogelijk als iedereen op zijn topniveau is. Die ambitie moeten we koesteren. Het laatste team-WK vond plaats in 2015 en toen waren we 17de. Sindsdien zijn we sterker.”

Hoe ben jij beginnen turnen?

“Door mijn broer, die drie jaar ouder is. Ik ging hem mee afzetten, maar ik was altijd superactief en de trainer zei ‘doe maar eens mee’. Zo ben ik erin gerold. Ik was een jaar of vijf, denk ik.”

Waarom niet gewoon voetballen, zoals iedereen?

“Heb ik ook gedaan, maar op mijn negende moest ik kiezen en turnen vond ik gewoon leuker. Vanaf het vierde leerjaar heb ik op een topsportcentrum in Houthalen gezeten en in het derde middelbaar ben ik naar Gent verhuisd. Na vier jaar internaat zit ik sinds kort op kot. Plezant, je kan meer je ding doen, maar het kotleven ken ik niet. Mijn leven bestaat uit turnen en studeren. Ik zit in mijn tweede jaar Sociaal Werk. Liefst van al zou ik heel mijn leven in de turnsport blijven, maar ik wil toch iets anders achter de hand hebben voor later. Ik hoop nog een zestal jaar mee te gaan. Turnen is mijn leven. Ik zit tot 30 uren per week in de turnzaal, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat ik het beu werd.”

Waarom kom je het best uit de verf op de vloeroefening?

“Het is mijn favoriete en mijn beste toestel. Die twee hangen natuurlijk samen: omdat ik het graag doe, doe ik het meer en lukt het ook beter. Ik heb goeie benen, en het gevoel van springen, salto’s te maken en in de lucht vliegen vind ik fantastisch. Gelukkig is de grondoefening bij de mannen zonder muziek en choreografie, want dat zou ik niet zo goed kunnen. Ik ben niet gemaakt om te dansen.”