Derwael turnt voor plaats in finales
NINA DERWAEL turnt vandaag voor plaats in de finales
Vandaag is de belangrijkste dag van het jaar voor Nina Derwael. Op het WK in Qatar moet de Truiense turnster zich kwalificeren voor de finale van de brug met ongelijke leggers, om dan vrijdag een gooi te doen naar de wereldtitel. Zelf is ze wat voorzichtig, maar iedereen rondom haar weet het zeker: als ze haar oefening tot een goed einde brengt, heeft ze prijs.
Europees goud heeft Nina Derwael al, voor het tweede jaar op rij. In Glasgow kwam er zelfs nog zilver bij, op de balk. Maar dat is allemaal klein bier, want het draait dit jaar allemaal om het WK in Doha. Vandaag moet ze zich in de kwalificaties bij de beste acht scharen, om dan vrijdag haar beste beentje voor te zetten in de finale. Als dat lukt, is ze niet alleen wereldkampioene, maar wellicht zelfs ‘Sportvrouw van het Jaar’. De kenners moet je niet meer overtuigen. Derwael (18) heeft op de brug de hoogste startwaarde van allemaal: de moeilijkste oefening zeg maar, waardoor ze met een voorsprong begint. Als ook de uitvoering goed is, wint ze die medaille. Op training lukt het, nu nog op het moment van de waarheid. “Ik ben met een goed gevoel naar Doha afgereisd. Ik denk echt dat ik zowel fysiek als mentaal goed voorbereid ben.”
Je bent beter in vorm dan op het EK in Glasgow, zegt coach Marjorie Heuls. Wat bedoelt ze?
“Ik heb meer vertrouwen in mijn oefeningen. Zelfs op mindere dagen lukt het nu redelijk goed. Dat is een kwestie van vertrouwen en fysieke paraatheid. Op training heb je altijd dagen waarop het wat minder gaat. Voor het EK had ik moeite om mijn oefening te doen lukken. Dan had ik het lastig om mezelf echt op de perfectie te laten werken. Nu is die oefening op een mindere dag nog altijd iets minder goed, maar ik kom ze wel door.”
Op dat EK zat je voor het eerst in een favorietenrol. Maar jij bent zo iemand die er stáát op de grote momenten en...
(lacht) “Slecht voorbeeld, want ik had redelijk veel stress. Uiteindelijk is het goed gekomen, maar ik denk dat ik nu mentaal beter voorbereid ben. Ik ga dezelfde oefening brengen, maar ik heb ze nu veel beter onder de knie.”
Hoe uitte die stress zich dan?
“Toch een beetje trillende armen en benen. Er lag veel druk op mijn schouders. Druk die ik mezelf opleg. Ik probeer dat nu van me af te zetten. We werken met psychologen die me daarbij helpen, en Marjorie heeft een grote invloed.”
Kostte die stress je punten?
“Sowieso. Er slopen foutjes in mijn oefening. Bovendien heb ik toen beslist om niet mijn moeilijkste oefening te doen, noch in de kwalificaties, noch in de finale. Ik begon te twijfelen aan mezelf en op het laatste hebben we een verbinding eruit gehaald, omdat die op training problemen gaf. We hebben op veilig gespeeld en dat bleek achteraf de juiste keuze. Maar nu gaan we dat niet meer doen. Die oefening van Glasgow zal niet genoeg zijn op het WK.”
Hoe groot is het niveauverschil tussen een EK en een WK?
“De Chinezen, de Amerikanen en de Japanners komen erbij, en dat zijn de toplanden in de wereld. Maar veel kan ik daar niet over zeggen, want ik weet niet wat zij zullen brengen. De Amerikanen zie je al eens bezig via het internet, maar bij de Chinezen is het altijd afwachten wie en wat ze opvoeren. Ik wil sowieso in de finale komen en dan meespelen voor de medailles. Welke? Dat kan je niet voorspellen. Het is in onze sport altijd een momentopname. Zelfs als ik mijn oefening op mijn best uitvoer, weet ik niet waar dat me brengt, want misschien komt er iemand met iets moeilijkers.”
Als alles goed gaat, ga je naar de team-, de allround- én de toestelfinales. Dreigt dan weer een forfait, zoals op het EK?
“Nee, zeker niet. Nu gaan we om te pakken wat we kunnen pakken. Hier hebben we het hele jaar naar opgebouwd en het is de laatste grote wedstrijd van het seizoen. We gaan echt om alles te geven.”
Hoe kijk je terug op dat forfait voor de teamfinale op het EK?
“Ik begrijp wel dat een buitenstaander het niet snapt. Nu halen ze de finale, ze staan zelfs derde, waarom doen ze dan niet mee? Maar als de mensen de uitleg direct van mij horen, begrijpen ze het al beter. Je moet het hele plaatje zien, en de context waarin die beslissing genomen is. Dat EK was niet ons grote doel. We waren daar met slechts vier gymnasten omdat we geen vijfde hadden. Met het oog op het WK was het belangrijk om iedereen fit uit dat EK te krijgen. We hebben getoond dat we er stonden en wat we waard waren, en dat volstond.”
Was dat vooraf doorgepraat?
“Nee, ik heb het ook pas te horen gekregen na de kwalificaties. De trainers hebben het aangekaart, maar de uiteindelijke beslissing bij ons gelegd. Wat denken jullie? Wij volgen jullie, hebben ze gezegd. De volgende ochtend hebben wij beslist om die finale niet te turnen.”
Je kreeg in 2017 je eigen element, de Derwael-Fenton. Duikt dat sindsdien vaak op?
“Ik heb het een paar andere meisjes zien doen, maar nog niet in wedstrijd. Het is niet zo dat het de hele turnwereld heeft veroverd. Maar het is dan ook een moeilijk element en het duurt wel even eer je het technisch onder de knie hebt. Misschien duikt het deze week op?”
Heb je hier in Doha supporters?
“Mijn ouders zijn er, en ook de oma’s en de opa’s. Leuk, maar ik zie ze niet voor de wedstrijd. Mijn ouders hebben veel stress en zouden die overbrengen op mij. Dat heb ik niet nodig.”
Op het EK had ik stress. Trillende armen en benen hebben me punten gekost. Maar daar ben ik nu beter op voorbereid
Nina DERWAEL