Onverklaarbaar wisselvallig, maar toch in top zes
Lakse Rouches krijgen in Waregem wat ze verdienen
Standard blijft een ploeg met twee gezichten. Na een goede wedstrijd tegen KRC Genk (1-1) ging het aan de Gaverbeek met de billen bloot tegen Zulte Waregem. De ploeg van Francky Dury had 1 op 27, maar kreeg van de lakse Rouches een vrijgeleide om zich van de laatste plaats weg te voetballen. Een dik verdiende 3-1-nederlaag was het verdict. “Er zijn geen excuses”, zei Michel Preud’homme.
Voor iedere wedstrijd van Standard stel je jezelf de vraag welk gezicht je te zien gaat krijgen: die wervelende ploeg van tegen Club Brugge of het gezapige, inspiratieloze allegaartje van bijvoorbeeld in Eupen? Dat aloude Luikse probleem van tegen grote en kleine ploegen spelen, weet u wel. Tegen Zulte kregen we ontegensprekelijk de slechtste versie van de Rouches te zien. In de eerste twintig minuten gebeurde er niets, maar toch speelde Standard met een air van ‘dit komt wel goed’. Door de 0-1 van Maxime Lestienne - zijn eerste treffer in Luikse loondienst - leken ze zelfs even op weg naar een eenvoudige zege, maar wat lieten ze zich nadien op alle vlakken simpel aftroeven door de thuisploeg. Hoe ondoortastend de defensie tewerkging bij de gelijkmaker, het gebrek aan dekking van Luyindama bij de 2-1 of de lakse manier waarop Orlando Sa een reuzenkans op doel schoot. Essevee had tot voor deze speeldag al 32 tegengoals geslikt. Geen ploeg die maar in de buurt kwam. Toch had Standard de grootste moeite om een kans bij elkaar te spelen. Spits Renaud Emond kreeg er zelfs geen enkele.
Voer voor psycholoog
“Er zijn geen excuses”, begon coach Michel Preud’homme zijn analyse. “De zege van Zulte Waregem is dik verdiend. In alle opzichten waren ze beter. Het was al een groot geluk dat het na de eerste helft nog maar 1-1 stond. Dat heb ik de jongens duidelijk gemaakt in de rust. We moesten ons herpakken, maar wij blijken de ideale ploeg om teams in moeilijkheden een boost te geven. In Eu- pen deden we dat, in Moeskroen en nu weer tegen Zulte.”
Die onverklaarbare wisselvalligheid moet eruit. Nochtans heeft MPH er al zo vaak op gehamerd dat zijn spelers er ook tegen de kleintjes moeten staan. “We spelen goed tegen topploegen en gaan de boot in tegen een ploeg die laatste staat. Het is niet te begrijpen. We hebben het er genoeg over. We werken met onze psycholoog, we blijven zoeken naar oplossingen. Want dat we kunnen voetballen, hebben we getoond. Het moet dus ergens anders aan liggen. Is het een superioriteitscomplex? Ik weet het niet, maar je moet altijd dezelfde inzet en concentratie hebben.”
Geen slachtoffers
Het enige positieve: Standard staat ondanks zijn wisselvalligheid nog altijd in de top zes. Maar de balans oogt met amper vijf zeges in dertien matchen mager voor een ploeg die vorig seizoen nog tweede eindigde en de beker won. Preud’homme. “Vorig jaar kende deze ploeg ook veel problemen. Nu komen daar de Europese matchen bovenop. Om de drie à vier dagen spelen, dat kunnen wij blijkbaar niet opbrengen. Misschien zijn we niet klaar voor de top.”
Aan de boel omgooien en/of spelers slachtofferen, denkt de Luikse T1 voorlopig niet. “Die mogelijkheid heb ik niet. Dan zou ik na vandaag tien spelers kunnen vervangen, maar zo breed is mijn kern niet.”
Zondag ontvangen de Rouches in eigen huis Antwerp. “Gelukkig hebben we ons stadion nog”, merkte Preud’homme op. En het gekke is dat Standard de nummer drie dan zomaar van de mat kan spelen. Net dat maakt het verlies van gisteren zo’n wanprestatie.