Het Belang van Limburg

Zo’n scenario verzin je niet

- Thomas STANDAERT/Jürgen GERIL

Anderlecht-Lokeren (1-1) wordt een stukje voetbalges­chiedenis. Niet omdat paars-wit historisch slecht was, dit duel wordt legendaris­ch omdat Olivier Deschacht (37) scoorde bij zijn terugkeer. De man die amper goals maakt, de recordman die door Marc Coucke koel aan de kant werd geschoven bij RSCA, flikte het. Oli werd bezongen door alle fans en barstte in tranen uit. Zo’n scenario verzin je niet.

Als er een Belga Sport gemaakt wordt over de carrière van Olivier Deschacht, zal dit beeld helemaal vooraan in de reportage zitten. Deschacht in het shirt van Lokeren die een ereronde loopt in het Vanden Stockstadi­on, zwaaiend met een paars-witte sjaal. Alle toeschouwe­rs op de banken en de 37-jarige verdediger die in tranen de kleedkamer induikt. “Hier durfde ik nooit van te dromen”, aldus Deschacht. “Mooier wordt het niet. Een tegenstand­er die scoort en een ovatie krijgt van het publiek. Dat zal nog niet vaak gebeurd zijn in de geschieden­is van Anderlecht.”

13de goal

Het onwaarschi­jnlijke gebeurde in minuut 53. Lokeren dwong een corner af en Oli ging mee om te koppen. Eigenlijk verstopte hij zich zelfs een beetje achter Vranjes en Bornauw, want stel u maar eens voor dat hij zou scoren tegen de ploeg van zijn hart. Maar Skulasons hoekschop was perfect en Lawrence liet zich aftroeven. Deschacht kon niet anders dan zijn hoofd tegen de bal zetten en het leer botste binnen: 0-1. Heel even juichte hij, maar dan zwaaide hij verontschu­ldigend naar het publiek. Toeval bestaat niet, karma wel. In 601 wedstrijde­n voor RSCA scoorde Olivier Deschacht amper twaalf keer, maar bij zijn rentree kopte hij wel raak. “Onvergetel­ijk. Voor de match kreeg ik nog berichten van Anderlecht-fans die zeiden dat ze het niet erg zouden vinden als ik zou scoren. En dan gebeurt dat nog ook. Ik stopte al na twee seconden met juichen. Anderlecht blijft de ploeg van mijn hart.”

Op de tribunes baalde één man: Marc Coucke. De Anderlecht­voorzitter die Deschacht koeltjes aan de kant schoof. “Ik was hier graag gebleven, ja”, aldus Deschacht. “En iedereen wou dat, op één man na. Soit, dat is voorbij. Ik begrijp dat Anderlecht niet verder wou met een 37-jarige, maar het was de manier waarop ze me wegstuurde­n. Ik heb mezelf nu maar een mooi afscheid gegund.” (lacht)

Hulp van Zetterberg

Voor de aftrap werd het paars-witte clubicoon nog in d bloemetjes met de hulp van Pär Zetterberg. “Toen had ik het emotioneel al moeilijk. Ik had die huldiging liever gehad na de match, maar ik kan alleen maar dank u zeggen. Ik ben wie ik ben dankzij Anderlecht.” De thuisaanha­ng deed er nog een flinke schep bovenop. In minuut drie - naar zijn rugnummer - barstte er een oorverdove­nd applaus los. Op enkele honderden zuurpruime­n na die hem nog steeds de gokaffaire verwijten, deed iedereen mee. Deschacht zwaaide even en gaf prompt een slechte terugspeel­pass, waarbij hij bijna Dimata lanceerde. “Ik was even van de kaart. Ik had me nochtans voorbereid en zelfs verwacht dat sommigen me zouden uitfluiten, maar dit… Neen.”

Ik begrijp dat Anderlecht niet verder wou met een 37-jarige, maar het was de manier waarop ze me wegstuurde­n. Ik heb mezelf nu maar een mooi afscheid gegund Olivier DESCHACHT

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium