Julie Colpaert doorbreekt vloek van 11
’t Is gebeurd. Na vijftien seizoenen is het record in De Slimste Mens ter Wereld
gesneuveld. Julie Colpaert (38) wist gisteren een zenuwslopende finale te overleven en stoot door naar haar twaalfde deelname. Zo slaagt de VTM-journaliste erin de ‘Vloek van 11’ te doorbreken. “Met eindwinst hou ik geen rekening, maar deze prijs is al binnen. Al kan ik dat relativeren: straks is niemand hier nog mee bezig.”
“Een mythisch moment”, noemde Erik Van Looy het. De quizmaster kan het weten: de voorbije vijftien seizoenen van De Slimste Mens ter Wereld wist geen enkele kandidaat het langer vol te houden dan elf opeenvolgende afleveringen. Tien sneuvelden net voor hun twaalfde deelname, in 2014 kreeg Gert Verhulst door de start van de finaleweken de kans niet om eraan te beginnen. De ‘Club van 11’ was geboren, en daarmee ook de ‘Vloek van 11’. Maar gisteravond brak Julie Colpaert de ban. Na een zinderend finalespel stuurde de presentatrice van Telefacts Anderlecht-doelman Frank Boeckx naar huis en verzekerde ze zich van een twaalfde aflevering. “Dit wilde ik héél graag”, zegt Colpaert. “Mijn wereld was niet vergaan als ik het niet had gehaald, maar ik begon wel aan dat elfde spel met het idee om te overleven. Hoe verder je geraakt, hoe liever je wilt doorgaan. Als ik was verloren, had ik in het lijstje gestaan met die elf anderen. Da’s mooi. Maar nu is het anders. Ik heb een record gebroken. Al was het knapper geweest om te schitteren zónder dat finalespel te moeten spelen.” (lacht)
Minikortsluiting
In de finale moest Colpaert drie buurlanden van Macedonië noemen om de teller van Frank Boeckx op nul te krijgen. Kosovo en Servië kwamen vlot, daarna werd het stil. Bijna een halve minuut. “Ik was de vraag vergeten”, zegt Colpaert. “Dat heb ik al vaker gehad. Even niet opletten, en plots kom je aan de beurt zonder te weten wat je moet zoeken. In De Slimste Mens flippen je hersenen soms. Het voelt als een minikortsluiting. Ik wist dat we iets in de Balkan zochten, dus begon ik maar wat landen te noemen. En zo floepte Albanië er nog uit.” De zaal barstte los, Van Looy greep zich even naar het hart. Maar Colpaert bleef haar kalme zelve. “Ik besef dat ik redelijk rustig overkom. Dat is gewoon wie ik ben. Op dat moment was ik enorm blij, maar je zal mij niet gauw een vreugdedansje zien doen.” Ook trucjes of strategieën zijn niet aan Colpaert besteed. Geluk, dat is volgens haar de enige reden waarom zij kon wat elf anderen niet lukte. “Dit spel is een wisselwerking van factoren, maar geluk is alles. Het enige wat ik gaandeweg heb geleerd, is dat panikeren geen zin heeft. Je kan eens iets missen, maar af en toe een kernwoord meepikken dat de anderen niet weten, maakt veel goed. Focussen en niet aan de missers denken, dat was mijn tactiek.”
Thuiskomen in de studio
Maandag start Colpaert aan haar vierde week. En moe is ze het nog lang niet. “Na de eerste aflevering was de druk van de ketel. Hoe langer, hoe meer plezier ik eraan beleef. Op den duur is het thuiskomen in die studio. De reacties zijn ook alleen maar positief. Mijn ouders, mijn vrienden, mijn lief: ze kijken allemaal en zijn trots op me. En op sociale media krijg ik plots veel vriendschapsverzoeken. Al zullen die snel teleurgesteld zijn, want ik deel nauwelijks iets online. (lacht) Ik blijf wel nuchter. Nu is die aandacht er, maar ik weet dat na de grote finale niemand er nog mee bezig is.” Colpaerts plekje in die grote finale lijkt nu al zeker. Maar winnen, daar houdt ze geen rekening mee. “Als je er in die finaleweek als laatste bijkomt, ben je toch even uit die drive geweest. Ik denk dat het moeilijk wordt om daar weer in te vallen. Ik zal het spel spelen zoals ik altijd gedaan heb, maar ik ben er niet gerust in. Maar het record is nu gebroken. Die prijs heb ik al binnen.”