Is de nieuwste hulp bij een vechtscheiding
Oudercoördinatie is nieuwe methode om verregaande vechtscheidingen op te lossen
HASSELT - Scheiden doet soms heel erg lijden. Zeker als kinderen de speelbal worden. In de Verenigde Staten is oudercoördinatie een veelgebruikte methode om ex-partners opnieuw te leren communiceren. “Het is een wetenschappelijk onderbouwde methode om verregaande vechtscheidingen op te lossen”, zegt oudercoördinator Nele De Keyser van Orato in Hasselt en Bilzen. Zij volgde als eerste Belgische scheidingsbemiddelaar een opleiding in de VS, waar oudercoördinatie door de rechter opgelegd kan worden.
Blijven procederen, elkaar niets meer gunnen, ruzie maken over kleren tot schoolkeuze en hobby’s: vechtscheidingen kunnen soms escaleren, met de kinderen als dupe. Oudercoördinatie is een nieuwe methode om verregaande vechtscheidingen te regelen, als het conflict helemaal uit de hand gelopen is. Internationaal wordt het steeds vaker toegepast. In ons land is het nieuw.
Respectvol
“Oudercoördinatie is bedoeld voor ouders die lang aan het procederen zijn tegen elkaar”, zegt Nele De Keyser van bemiddelingsbureau Orato, dat als eerste in ons land start met oudercoördinatie. “Bij vechtscheidingen praten ex-partners meestal niet meer met elkaar. Ouders stappen bij elke beslissing over hun kind naar de rechtbank: een situatie waarbij alleen maar verliezers zijn. Bemiddeling is een heel goede methode om een scheiding te regelen buiten de rechtbank, maar als het al geëscaleerd is tot een vechtscheiding schiet bemiddeling soms tekort. Als bemiddelaar mag je niet ingaan op de inhoud: je bent een neutraal persoon die vraagt waar de ex-partners over willen praten. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe methode en die heb ik in Amerika gevonden. Met oudercoördinatie leren we de ouders opnieuw op een goede, respectvolle manier met elkaar te communiceren. Het gaat enkel over de kinderen: het welzijn van het kind wordt centraal gezet. Het gaat niet over: ik ben nog altijd boos, want jij hebt me bedrogen.”
Onduidelijkheden
Sommige ouders staan om de haverklap opnieuw voor de rechter. “In veel vonnissen zitten nog onduidelijkheden, die opnieuw voor discussies kunnen zorgen”, zegt De Keyser. “Een voorbeeld: in het vonnis staat dat Kerstavond bij de mama gevierd wordt en Kerstdag bij de papa, maar er staat geen uur in. Gevolg: er is opnieuw discussie. Vaak is er discussie over de schoolkeuze of over de hobby’s. Soms gaat het zo ver dat één van de ouders de zwemzak achter- houdt. Soms creëren de ouders zelfs twee werelden. Als ze aankomen bij de mama moeten ze de kleren van bij papa uitdoen. De kinderen hebben twee boekentassen: één bij mama, één bij papa. Wij willen daar niet in meegaan. Ouders blijven samen ouder. Het helpt niet als de ene ouder doet alsof de andere niet bestaat. Daar lijden de kinderen onder.”
Mails
Oudercoördinatie loopt over een periode van zes maanden tot twee jaar. “We starten met een apart intakegesprek met de twee ouders”, legt De Keyser uit. “Daarna zitten we om de twee weken samen met beide ouders om hen heel gestructureerd terug te leren communiceren. We nemen de communicatie onder de loep. Als je elkaar tegenkomt, zeg dan gewoon goedemorgen. Ellenlange mails vol verwijten moeten vermeden worden. We nemen hen bij de hand en leren hoe ze één keer per week moeten mailen voor praktische afspraken. Zo moet die mail eruitzien, in het begin kunnen wij de mails even nalezen. We gaan heel gestructureerd aan de slag. We leren hen op een niet-bedreigende manier te communiceren wanneer dat nodig is en elkaar met rust te laten wanneer dat wenselijk is. We voorzien ook een sessie met de kinderen om te zien hoe het met hen gaat. In een later stadium betrekken we ook de plus- en grootouders. Soms werken ze zalvend,
soms zorgen zij net dat het conflict blijft aanslepen. We werken ook samen met een therapeut voor de verwerking van de scheiding. Wat wij doen is de communicatie over de kinderen rechttrekken. Het gaat puur over het ouderschap. De verwerking is voor de therapeut.”
Opleiding
Nele De Keyser volgde haar opleiding oudercoördinatie afgelopen zomer in de Verenigde Staten. Haar collega Ilse De Cuyper van Orato in Willebroek deed hetzelfde in Canada. “In veertien staten in de VS en in Canada is oudercoordinatie in de wetgeving opgenomen: daar kan de rechter de ouders opleggen om oudercoördinatie te volgen”, legt ze uit. “In België is het nieuw en staat het nog niet in de wet. Met Orato hebben we twaalf vestigingen over heel Vlaanderen. In december en januari gaan Ilse en ik onze collega’s opleiden en nadien gaan we de opleiding ook extern aanbieden. We blijven ook in contact staan met Amerika en gaan binnenkort ook naar een conferentie over oudercoördinatie in Spanje. Binnen twee weken zitten we samen met Minister van Justitie Koen Geens om te bekijken of oudercoördinatie ook in ons land door de rechter kan worden opgelegd. Het zal niet van vandaag op morgen gaan. De rechter kan nu wel een ouderschapscoördinator aanstellen en kan het dwingend voorstellen, maar niet verplichten. Het initiatief kan ook komen van een van de ouders die de impasse wil doorbreken. De praktijk leert dat in de meeste gevallen de andere ouder daar dan ook voor openstaat. En dat is essentieel natuurlijk, want in ouderschapscoördinatie wordt altijd met beide ouders samengewerkt.”
Binnen twee weken gaan we samenzitten met Minister van Justitie Koen Geens om te bekijken of oudercoördinatie door de rechter kan worden opgelegd
Nele DE KEYSER, oudercoördinator