Gerecht neemt ook Moeskroen in het vizier
“Een juridische drietrapsraket tegen Moeskroen.” Zo probeerde KV Mechelen na de sportieve degradatie in eerste klasse te blijven. KV beweerde dat Moeskroen zijn licentie onrechtmatig had verkregen en wilde in afwachting van het onderzoek als “zeventiende club” in eerste klasse blijven. Het vocht de licentie van Moeskroen aan op drie niveaus: voor de voetbalbond, voor de Belgische Mededingingsautoriteit en voor het gerecht. In april diende KV een strafklacht in bij de onderzoeksrechter in Brussel en bezorgde het een hoop bezwarende documenten over Moeskroen.
Bij de Pro League deed de juridische actie van KV Mechelen alle alarmbellen afgaan. Volgens de reglementen van de profliga mogen clubs elkaar niet voor de rechtbank dagen. Net als OHL in 2016 en Westerlo in 2017 werd KV Mechelen bedreigd met het afnemen van het tv-geld. Eerst stelden de Kakkers zich nog stoer op, maar op 20 juli keerden ze hun kar. Voorzitter Johan Timmermans liet in een brief aan Pro League-voorzitter Marc Coucke en CEO Pierre François weten dat Mechelen van alle juridische actie afzag. “De club heeft besloten zich vanaf heden alleen op het sportieve aspect te richten en hoopt via de competitie de promotie af te dwingen.”
Nu, vier maanden later, blijkt dat de juridische actie van KV Mechelen alsnog gevolgen heeft. De politie ging gisteren langs op zeven adressen en ondervroeg drie (oud-)bestuurders van Moeskroen. Het gerecht onderzoekt of de club zich schuldig heeft ge- maakt aan schriftvervalsing en oplichting bij het aanvragen van de licentie en aan witwassen van geld.
Land met weinig regels
Het onderzoek naar Moeskroen staat los naar het onderzoek-Propere Handen, dat om Mogi Bayat en Dejan Veljkovic draait. Maar opnieuw staan twee voetbalmakelaars centraal: de Israëlische ‘supermakelaar’ Pini Zahavi en diens Macedonisch-Albanese zakenpartner Fali Ramadani. Het duo streek drie jaar geleden in België neer toen de wereldvoetbalbond FIFA makelaars verbood te handelen in transferrechten van spelers. Om dat verbod op Third Party Ownership (TPO) te omzeilen, kochten Zahavi en Ramadani een club in een land met een goed voetbalniveau en weinig regels. Moeskroen werd eigendom van Gol Football Malta, een satellietbedrijf van Zahavi. De Israëliër beloofde op termijn 6,5 miljoen euro in de club te pompen, terug te betalen via leningen.
In december 2015 verstrengde de Belgische voetbalbond de regels en konden makelaars niet langer een club bezitten. Geen probleem voor Zahavi en Ramadani: in januari 2016 verkocht Gol Malta Moeskroen aan een andere vennootschap uit Malta, Latimer Limited. Prijs van de overname: 10 euro. Voor 99 procent eigenaar van Latimer was Adar Zahavi, de neef van spelersmakelaar Pini. Gil Zahavi, de zoon van Pini, trad toe tot het bestuur van de club. Latimer is op hetzelfde adres gehuisvest als Gol Football Malta en nam ook een schuldvordering van 1,5 miljoen euro van Gol Malta over. Zelfs voorzitter Edward Van Daele bevestigde in de media dat het om een cosmetische constructie ging.
Kat-en-muisspel
Vanaf 2016 speelde Moeskroen elk jaar een kat-en-muisspel met de licentiecommissie en het Belgische Arbitragehof voor de Sport (BAS). Eerst ving OHL bot, dan Westerlo en dit jaar KV Mechelen. Steeds kwam Moeskroen op het allerlaatste moment met een document aandraven waarmee het de licentie te elfder ure veiligstelde. Het BAS gaf Moeskroen keer op keer gelijk, ook al bleek in 2017 zwart op wit dat het zich in 2016 door Moeskroen om de tuin had laten leiden. (zie Jaar na jaar gegoochel met licentie)
Dat de Pro League perfect op de hoogte was van de frauduleuze constructie, bleek vorige week nog uit een e-mail van Pierre François aan Monaco. Daarin zei de CEO van de profliga dat Monaco best rechtstreeks contact kon opnemen met P.Z. (Pini Zahavi) over Moeskroen. Ondervraagd over die e-mail, zei François dat het niet was omdat de licentiecommissie en het BAS zich hadden laten vangen dat ook hij “dom” was.
Door binnen te vallen bij Moeskroen, de KBVB en het BAS lijkt het gerecht nu toch schoon schip te maken. De ironie van het hele verhaal is dat KV Mechelen, de club die aan de basis lag van het onderzoek, ondertussen zelf onderwerp is van een ander onderzoek.