Kevin bijt zich vast in Zonhovense oorlogsverhalen
Kevin Follong (33) is stilaan aan het uitgroeien tot een fenomeen in Zonhoven. De jongeman heeft de voorbije drie jaar niet minder dan 2.660 verwanten en vrienden van buitenlandse oud-strijders van WO II rondgeleid in Zonhoven. Vrijwillig en belangeloos. “Dat waren 2.158 Engelsen, 176 Canadezen, 123 Amerikanen, 89 Schotten, 67 Nieuw-Zeelanders en 47 Australiërs”, zegt Kevin.
“Ik heb die mensen onder meer de plaatsen in Zonhoven laten zien waar hun verwanten tijdens de oorlog het leven hebben gelaten of waar ze met hun vliegtuig zijn neergestort.” Kevin is vrachtwagenchauffeur voor de kost en hij bijt zich al sinds zijn tienerjaren vast in de oorlogsgebeurtenissen die in Zonhoven en omstreken hebben plaatsgevonden. En dat blijkt een enorme taak te zijn. Kevin wil dat die geschiedenis helemaal juist geschreven wordt en daarom vertoeft hij vaak in Belgische, Britse en andere buitenlandse militaire archieven. Ook bezocht en bezoekt hij nog steeds oorlogsveteranen in Groot-Brittannië en in andere landen. “In Zonhoven is er hevig strijd gevoerd”, zegt hij. “Er zijn bijvoorbeeld heel wat geallieerde vliegtuigen neergehaald door Duits afweergeschut opgesteld op de Teut.” Kevin heeft ook resten van de vliegtuigen en bommen gevonden. Hij reconstrueert de Zonhovense gebeurtenissen van WO II en wil koste wat het kost achterhalen wat er gebeurd is met neergehaalde piloten en andere soldaten. “Zo zijn er hier 23 jongens omgekomen bij de bevrijding”, zegt hij. “Ik heb nog contact met enkele Britse oud-strijders die nog in leven zijn. Ik was ook in Polen om opzoekingen te doen over Poolse dwangarbeiders die hier tewerkgesteld waren door de Duitsers. Ook met families van Duitse soldaten heb ik contact.” Volgens Kevin waren er ook in Zonhoven helden die hun leven riskeerden, maar nooit echt de eer kregen die ze verdienden. “Zoals de Zonhovense commissaris Putman, die zelfs als zwarte werd uitgemaakt na de oorlog. Onderzoek hier en in het buitenland leert dat die man bij verschillende verzetsgroepen was aangesloten en veel mensenlevens heeft gered. “De dankbaarheid van de nabestaanden is enorm als ze te weten komen wat er juist gebeurd is met hun jongens. Daarom leid ik de nabestaanden rond en vertel alles wat ik weet over wat hun familielid hier meegemaakt heeft.”