Schuldig aan doodsteken van zwanger lief, niet aan moord
Jury acht voorbedachtheid om Naftaly te doden niet bewezen
Van onze verslaggever ter plaatse Caroline Vandenreyt
TONGEREN/HASSELT - Andy Olymph (44) is gisteravond in Tongeren schuldig verklaard aan doodslag op zijn vriendin Naftaly Gorré (27), maar moord is het niet volgens de jury. Dat hij de zwangere vrouw op 28 december 2015 in Hasselt met opzet had gedood, dat stond volgens de twaalf buiten kijf. Met zo’n groot koksmes en de messteken op vitale plaatsen als hals en rug. Maar tijdens het assisenproces was volgens hen nooit met zekerheid bewezen dat de Surinamer haar dood vooraf gepland had. “Er blijft twijfel over de voorbedachtheid.”
“Ik heb spijt van alles wat er gebeurd is. Ik heb het nooit zo gewild. Dat ik in de bak zou belanden. Dat ik Naftaly kwijt ben, de kinderen, mijn familie”, had Olymph vanuit zijn rolstoel (door twee keer te vluchten voor de politie via een balkon) nog als laatste woorden aan de jury meegegeven. “Ik laat het aan u over wat er met mij moet gebeuren.”
Strijkplank
Wat er moest gebeuren, was een veroordeling voor doodslag, vond zijn advocaat. Niet voor moord. Voor de verdediging was het accidenteel, situationeel geweld: “De omstandigheden maken dat het daar, op dat moment tot geweld komt. Die man heeft nooit het besluit genomen haar te doden. Een man die dan 41 jaar is en nooit geweld heeft gebruikt? Het was opgebouwde, totale kwaadheid”, pleitte meester Jan Swennen. Bewezen vond de jury het dan ook dat hij haar opzettelijk had gedood. Door zijn eigen woorden, het wapen, de plaats waar hij had gestoken. Maar over een plan bleef er twijfel.
Moeder kwijt
Voor aanklager Björn Backx was dat nochtans duidelijk aanwezig. Geen uitgekiend moordplan waarop Andy maanden had zitten broeden, neen, “maar dat hoeft niet voor voorbedachtheid. Hij moet gewoon tijd gehad hebben om na te denken.” Dat de Surinamer zich tijdens dit proces niets herinnerde van haar dood, was ook niet vreemd voor het openbaar ministerie. “Dat is een klassieker op assisen. Maar hij weet wel perfect dat zij hem aanviel met het mes in de linkerhand, dat zij het mes op de strijkplank heeft gelegd, dat zij het de avond voordien meenam om de kalkoen te snijden…”
Een ‘verpletterende verantwoordelijkheid’ draagt Andy volgens Backx: “Door zijn daden moeten twee kinderen helaas hun leven voortzetten zonder hun moeder. Het wapen was een koksmes, met een lemmet van 22 à 24 cm. Niet zomaar een keukenmesje, maar een gevaarlijk wapen als het gebruikt wordt waarvoor het niet bedoeld is. Als je zo’n mes hanteert op vitale plaatsen heb je maar één bedoeling: te doden.” Naftaly had zich nog verweerd tegen haar aanvaller, gaf hij aan. Zichtbaar aan de afweerletsels op haar handen. “Maar uiteraard ben je kansloos als je enkel je handen hebt om een dader met een mes tegen te houden.” Laakbaar vond hij het dat Olymph het niet nodig vond om de hulpdiensten te bellen, maar wel tijd kon vrijmaken om van (bebloede) kleren te wisselen. “En als haar moeder ongerust belt, zegt hij ijskoud dat ze vertrokken is. Terwijl ze daar dood ligt.”
Spiderman
Voor de burgerlijke partijen was er ook weinig twijfel: “Andy voelt dat hij de controle kwijt is. Ze heeft de kinderen al meegegeven aan haar moeder, heeft opgezocht hoe ze naar G. (een bevriende kruidendokter in Antwerpen die Andy wantrouwde, nvdr.) kan rijden en heeft beslist dat ze vandaag alleen gaat vertrekken. Onze ‘sufferd’ zoals zijn familie hem omschrijft zit dus in een stresssituatie. Op dat moment zegt hij: Nu is het genoeg. En Olymph pleegt de feiten”, beschreef meester Francis Mens, voor de vader van Naftaly. “Hij heeft het mes genomen en is naar de logeerkamer gegaan. Het kan bijna niet anders, want het moordwapen is niet het mes waarmee Naftaly sliep. Neen, want onder de matras in de logeerkamer ligt er al een mes. Of zijn verhaal dat ze de vorige avond het mes naar de kamer heeft meegenomen om haar kalkoen te eten? De volgende ochtend zou ze dan het bord en de vork in de keuken terugzetten en het moordwapen op de strijkplank achterlaten?” Een mislukte Spiderman, noemde Mens de beschuldigde. “Als een spin heeft hij Naftaly geïsoleerd in zijn web en haar daarna genadeloos afgeslacht. Maar hij is geen Spiderman, want die gebruikt zijn krachten voor het goede. Neen, Andy is de diegene die in zijn web van leugens is verstrikt geraakt.”
Achtervolgen
Meester Eva Hoedemakers, voor de mama, zussen en de jonge tweeling (nu bijna 7 jaar) van het slachtoffer, herhaalde hoe zwaar dit voor moeder Marcia is. De wetenschap dat ze haar dochter nog twee dagen bij Andy liet, ook al was dat op vraag van Naftaly zelf. “Dat zal haar altijd blijven achtervolgen. Zij staat nu in voor de opvoeding van de kinderen van wie de moeder vermoord is door de enige man die ze als vader zagen.” Een ziekelijk jaloerse partner die Naftaly trachtte te domineren en te controleren, noemden ze Olymph. “Hij ervaarde het als een vernedering dat zij de relatie wilde beëindigen. Om het met zijn eigen woorden te zeggen: Ze maakt mij te schande. Andy wil ons doen geloven dat het hem is overkomen. Dit is niet in een vlaag gebeurd, dit was een frontale aanval.”
Kruidendokter
Voor de verdediging was het allemaal opgebouwd tot een bom die amper anders kon dan ontploffen. “Ze zitten daar allemaal, drie hoog, in een Hasseltse flat. Zonder vrienden, zonder hobby’s, met een tweeling van vier jaar, zonder omkadering (die ze in Nederland wel hebben, waar 300.000 Surinamers wonen), met haar uitkering. Ze kunnen op niets terugvallen, zitten op elkaars lip.” Volgens Jan Swennen moet de spanning in huis systematisch toegenomen zijn door de onenigheid tussen Naftaly en Andy over haar plan om toch naar die kruidendokter G. te trekken. “Ze heeft in het verleden twee keer abortus gepleegd, nu was ze opnieuw zwanger. Maar ze had het tegen niemand verteld, ook Andy wist van niets.” Volgens de verdediging was de ruzie over G. geëscaleerd, door haar zwangerschapshormonen zou Naftaly niet meer de redelijkste zijn geweest. Met als laatste druppel haar uitspraak dat die kruidengenezer een betere man was. Vandaag wordt beslist hoe lang
Olymph naar de cel moet.
Ik heb dit nooit gewild. Dat ik in de bak zou belanden. Dat ik Naftaly kwijt ben, de kinderen, mijn familie
Andy OLYMPH