Kinderen pikken de draad weer op
Nederlands bedrijf verkoopt miljoenen pakjes ‘vingertouw’ dankzij videocassette uit de jaren ‘80
Het is eigenlijk hopeloos ouderwets speelgoed, maar toch is vingertouw aan een onstuitbare veroveringstocht bezig op de Vlaamse speelplaatsen. Een gewiekste Nederlander zag een 35 jaar oud reclamespotje op een VHS-cassette en bracht de touwtjes onder de naam “Ztringz” weer op de markt. “Nu hebben we er al 100.000 verkocht in België en 3 miljoen wereldwijd”, zegt Michael Brandt.
Is uw zoon of dochter al met een “jacobsladder” thuisgekomen? Of een “Eiffeltoren”? Dat soort figuren maken met vingertouw is razendsnel dé hype aan het worden op speelplaatsen in heel ons land. Een hopeloos ouderwets en simpel stuk speelgoed in tijden van drones, robots en tablets. En goedkoop: 2,99 euro per pakje.
“En toch zijn die zogenaamde Ztringz immens populair”, zegt Tom Marechal van speelgoedketen Dreamland. “Elk van onze 43 vestigingen verkoopt er al snel een stuk of dertig per dag. Dat is enorm.” “In totaal zitten we al aan 100.000 exemplaren in België”, zegt Michiel Brandt van Fun Promotion, het Nederlandse bedrijf dat het gat in de markt zag en erin dook. “Ik had nog een hoop oude videocassettes liggen van ons bedrijf die ik niet kon bekijken omdat ik geen videospeler meer had”, zegt hij. “Dus heb ik die banden laten digitaliseren. En toen zag ik een tv-spotje dat ons bedrijf in 1983 gemaakt had voor vingertouw, met mijn moeder en mijn zus erin. Ik dacht: dat kan opnieuw een hit worden.”
Vrouwenondergoed
De Nederlanders van Fun Promotion gingen uitgekiend te werk. “Ik heb vloggers eninfluencers gecontacteerd, en op YouTube hebben we een academy gemaakt waar demonstratievideo’s op staan om figuren te maken. Dat is tegenwoordig de manier om kinderen te bereiken.” Het kostte Brandt 100.000 euro, maar dat geld heeft hij al terugverdiend. “In absolute cijfers zijn de Ztringz het bestverkochte speelgoedartikel van het afgelopen jaar in Nederland”, zegt hij. “Daar zitten we al aan een miljoen exemplaren. In België heeft het wat langer geduurd, maar ook daar hebben we er al 100.000 verkocht. Normaal kwamen die touwtjes met zeecontainers over uit China, maar we hebben vliegtuigen moeten inschakelen om ze sneller te kunnen leveren.” Dat de naam nogal doet denken aan vrouwenondergoed was voor Brandt geen belet. “Nou en?” zegt hij. “Strings is natuurlijk ook gewoon het Engelse woord voor touwtjes. Maar dat konden we niet beschermen als merknaam, dan kom je bij andere dingen uit. (lacht) Ztringz, dan maar.”