“Stop epidemie van onverschilligheid”
Artsen Zonder Grenzen lanceert spraakmakende campagne om Vlaming uit zijn schulp te lokken
Nogal wat mensen hebben zich de voorbije dagen wellicht in hun koffie verslikt toen ze de nieuwste radiospot van Artsen Zonder Grenzen hoorden. ‘Of u het normaal vindt dat een meisje van 11 wordt afgeslacht?’, klinkt het ongeveer. “We willen de epidemie van de onverschilligheid stoppen”, zegt de hulporganisatie.
“ls u het normaal vindt dat een elfjarig meisje in een brandend huis wordt gegooid waar ze net haar familie heeft zien afgeslacht worden. En als ze vol brandwonden haar dorp moet ontvluchten, op zoek naar hulp, en u dan zegt: ‘Ja, en dan? Is dat mijn probleem of wat?’ Als u dat normaal vindt, is het normaal dat u ons niet steunt.” Zo gaat een van de vier radiospotjes waarmee Artsen Zonder Grenzen (AZG), zo elk uur rond het nieuws, de luisteraar een geweten schopt. Ook op televisie zendt AZG met een gelijkaardig filmpje met dezelfde boodschap uit. “Het is bewust een campagne met een provocerende toon”, beaamt de organisatie. “Of we hiermee meer geld willen inzamelen? Natuurlijk hebben wij fondsen nodig om ons werk op het veld uit te kunnen voeren. Maar geld inzamelen is niet het hoofddoel van deze campagne. Bedoeling is om de strijd met de onverschilligheid aan te binden.”
“Die onverschilligheid neemt sterk toe. Dat zie je op sociale media, waar je heel veel haat en racisme vindt. Ook wij worden als organisatie vaak aangevallen en beschuldigd. Aan de andere kant zijn er onze medewerkers, die uit oorlogsgebied terugkomen en behoefte hebben om te daarover te praten, maar ervaren dat ze steeds vaker op een muur van onverschilligheid botsen.”
Hoe dan ook, de campagne is geslaagd. “Vooral in de eindejaarsperiode worden zoveel boodschappen van goede doelen op ons afgevuurd. Choqueren kan dan helpen om op te vallen”, zegt Malaika Brengman, docent marketing aan de VUB. “Ik denk dat je met dit soort campagnes vooral de twijfelaars uit hun schulp kan halen. De media pikken de boodschap op, en dat is toch ook altijd meegenomen.”
Twee jaar geleden voerde ook Damiaanactie een scherpe actie, en publiceerde advertenties met de tekst: “Dit weekeinde loop je onze vrijwilligers tegen het lijf. Ze zullen je voorstellen om stiftjes te kopen. En je zal hen zeggen dat je geen interesse hebt.” “Die campagne bleek van geen invloed op onze fondsenwerving”, zegt een woordvoerder van Damiaanactie. “Onze medewerkers verkochten niet meer of minder stiftjes. Maar er werd toen wel over gepraat. Dat was het doel. De mensen laten nadenken. Niet de ziekte doodt, maar de onverschilligheid.”