“HET TIJ MOET KEREN”

hoopt op eerste competitiezege in Luminus Arena in twee maanden

Mogelijk start hij zondag op de bank en moet hij Samatta weer laten voorgaan. Het rotatiesysteem van Philippe Clement, weet je wel. Maar je kan er niet naast kijken. Dé speler van het moment bij Genk is Zinho Gano. Niet zo lang geleden werd de 25-jarige spits door de eigen aanhang nog op hoongelach onthaald. De bekermatch in Charleroi veranderde dat beeld drastisch. Sarpsborg bracht de bevestiging. Deze Gano gaat nog potten breken. “Die appreciatie van de fans doet geweldig veel deugd”, zegt hij.

Donderdag effende hij al na 2 minuten het Europese pad voor Genk. Met een heerlijke deviatie nam hij doelman Vasyutin te grazen en torpedeerde hij de Noorse hoop op kwalificatie voor de zestiende finales in de Europa League.

“Een belangrijk doelpunt, want het vergemakkelijkte onze opdracht. We wisten op voorhand dat een punt volstond om door te gaan. Maar daar wilden we niet op speculeren. In deze spelersgroep schuilt veel te veel kwaliteit om puur voor het resultaat te gaan. De 4-0 cijfers bewijzen dat. Eigenlijk hadden we nog meer kunnen en moeten scoren. Ook ik. Maar goed, we zitten maandag in de trommel, wanneer er geloot wordt voor de volgende ronde. Dat telt.”

Een droomaffiche?

“Ik hink eigenlijk op twee gedachten. Van de ene kant hoop ik op een ploeg met naam en faam. Van de andere kant zou ik liever een haalbare kaart trekken. Wat het ook wordt, ik ben ervan overtuigd dat we voor niemand bang moeten zijn. We kunnen ver geraken.”

Heb je ooit getwijfeld aan je kwaliteiten?

“Ik ga niet zeggen dat ik het gemakkelijk heb gehad. Het was wel best frustrerend dat ik zo weinig aan spelen toekwam. Op den duur word je ongeduldig. Maar de coach is altijd het vertrouwen in mij blijven houden. Hij praatte heel veel op me in. Op training merkte ik ook dat het steeds beter liep. Dat ik het hogere niveau oppikte. Mijn invalbeurten tegen Cercle Brugge, Anderlecht en Malmö toonden dat ik op de goeie weg zat. De echte kans kwam er in die bekermatch op Charleroi. Niet evident om er dan plots te staan. Maar ik zat vanaf de eerste minuut lekker in de wedstrijd en kon op het einde de partij nog definitief beslechten met een doelpunt. Dat maakte me heel blij. Ik had iets om op verder te bouwen.”

Wat je ook deed. Opvallend: in het begin van het seizoen liet je je in de duels te simpel opzijzetten. Nu win je pakweg 80 procent van die duels, kom je goed voor je man en ben je een uitstekend aflossingspunt voor de medemaats.

“Dat heeft alles met het geloof in jezelf te maken. Ik heb lang in de schaduw gespeeld. Maar nu treed ik daar stilaan uit. Dat geeft vertrouwen. Nu is het aan mij om het vertrouwen dat ik terugkrijg van de coach, niet te beschamen.”

Al kan het best zo zijn dat je zondag weer op de bank zit.

“Dat is een mogelijk scenario. Dat zegt alles over de brede kern die we hebben. Er loopt bij ons heel veel kwaliteit rond. Als de coach roteert, zie je amper kwaliteitsverschil. Dat is ook nodig, als je op drie fronten zo ver mogelijk wil gaan.”

Iedereen zit bij wijze van spreken met de glimlach op de bank. Raar toch?

“Dat klopt. De sfeer in de ploeg is heel goed. We gunnen mekaar iets. Trouwens, we beseffen ook dat het onmogelijk is om altijd met dezelfde elf spelers aan te treden, zo lang we op drie fronten blijven meedoen. Voor de speelkansen van elk individu is deze Europese kwalificatie dus een zegen. Hopelijk kunnen we woensdag ook Union uit de beker keilen. Dan komen er weer op z’n minst twee wedstrijden bij.”

Maar eerst moeten jullie thuis nog eens een competitiematch winnen.

“Ja. Dat is te lang geleden. Toch schrijf ik dat niet toe aan een dip. Tegen Cercle Brugge en Kortrijk hadden wij gewoon moeten winnen, we kregen meer dan genoeg kansen. Alleen zat het in die wedstrijden niet mee. Het tij moet en zal keren. Al besef ik heel goed dat tegenstanders onze manier van voetballen steeds beter doorhebben. Ze trekken alsmaar meer een muur op om van daar uit te counteren.”

Zondag is het de beurt aan Oostende. Een speciale match voor jou?

“Ja. In die zin dat ik daar vorig seizoen nog voetbalde. Dat geeft dit duel een extra piment. Maar ook nu zijn er maar drie punten te winnen.”

Jullie hebben donderdag een beetje energie kunnen sparen.

“We zijn door die snelle voorsprong inderdaad minder diep moeten gaan dan we op voorhand misschien verwacht hadden. Maar ook bij de 2-0, die toch lang op het bord bleef, moesten we attent blijven. Pas op het einde van de wedstrijd konden we stoom aflaten. Ik vind het wel knap hoe we deze klus hebben aangepakt. Dit is een heel jonge groep. Dus is het niet evident om een duel zo volwassen af te werken.”