“Kans is groot dat we telefoon later met onze ogen kunnen besturen”
Hasselaar (30) werkte in Sjanghai mee aan blockbustergame ‘Far Cry 5’
Hasselaar Brian Cox leeft en ademt videogames. Hij woont al twee jaar in Sjanghai waar
hij de afgelopen jaren als programmeur heeft meegewerkt aan de populaire ‘Far Cry’-games. Tussen de haaienvinnensoep en de noedels doceert hij ook nog een
programmeertaal aan de technische universiteit in de Chinese miljoenenstad.
Hasselaar Brian Cox (30) werkte de afgelopen twee jaar in Sjanghai aan de blockbustergame ‘Far Cry 5’ en de spin-off ‘Far Cry: New Dawn’ die vanaf dit weekend in de winkels ligt. Dat de Limburger bij zo’n grote gamestudio zou terechtkomen, stond in de sterren geschreven. “Ik was 8 jaar toen ik wist dat ik later videogames wilde gaan maken. Ik was een nieuwsgierig kind en mijn ouders hadden altijd wel een antwoord op mijn vragen. Tot ik een Super Nintendo kreeg met het vechtspelletje ‘Street Fighter II’ en ik vroeg wie het andere personage bestuurde. Verder dan ‘de computer’ kwamen ze niet. Daar is mijn fascinatie voor videogames ontstaan: ik wilde weten hoe dat werkte. In het middelbaar heb ik toegepaste informatica gestudeerd en vervolgens een opleiding Communicatie, Multimedia en Design gevolgd in Genk. Mijn eindwerk ging over brain-computer interfaces, een manier om games te spelen via gemeten hersenactiviteit.”
Ben je toen meteen aan de slag gegaan als game developer?
“Nee, ik wilde mijn programmeer- en 3Dvaardigheden verder uitbreiden vooraleer iets in de gamesindustrie te gaan doen. Daarom heb ik nog drie jaar Digital Arts and Entertainment gevolgd aan de Howest in Kortrijk, op dat moment de enige opleiding game-ontwikkeling in ons land. In mijn laatste jaar heb ik zes maanden stage gelopen in het gamebedrijf Triumph Studios in Delft. Als stagiair mocht ik meewerken aan ‘Age of Wonders III’. Ik was dolblij, want het was een van mijn favoriete games. Na mijn stage kreeg ik meteen een job aangeboden. Ze zeiden:
We hebben geen andere keuze dan je aan te nemen, want je hebt zoveel systemen gemaakt voor de game. En enkel jij weet hoe ze precies werken
(lacht). Zo ben ik erin gerold. En vanaf dan ging het snel.”
Je hebt inderdaad op jonge leeftijd al een rijkgevuld cv in de gamesindustrie. Van Delft ging het richting Engeland, naar de iconische gamestudio Rare.
“Iedereen die vroeger een Nintendo had, zal de studio wel kennen van klassiekers als ‘Banjo-Kazooie’ of ‘Donkey Kong Country’. Zelf heb ik er gewerkt aan ‘Sea of Thieves’ en ‘Rare Replay’, een bundel van hun grootste successen. De studio is eigendom van Microsoft en daar ben ik ook nog aan de slag geweest voor ‘Kinect Sports Rivals’, een game voor de bewegingscamera van de Xbox One. Het was een fijne plaats om te werken.”
Maar je bent er toch vertrokken.
“In de gamesindustrie zijn er constant headhunters die je contacteren via Linked -In. (net op dit moment verschijnt een berichtje op zijn smartphone). Kijk, letterlijk nu krijg ik een jobaanbieding: in het Chinees, voor een functie als programmeur. Zo gaat dat de hele tijd. Ik zat graag bij Rare, en als ik een aanbieding kreeg, dan stelde ik vaak hoge looneisen daar tegenover. Meestal kreeg ik te horen, dat het niet mogelijk was. Toen de gamestudio Creative Assembly me contacteerde om mee te werken aan ‘Halo Wars II’, betekende dat ook dat ik naar het zuiden van Engeland moest verhuizen. Ik vroeg niet alleen een hoger loon, maar ik wilde dat het bedrijf ook voor mijn vriendin ergens een nieuwe job kon vinden. Ik had het nooit gedacht, maar binnen de twee weken hadden ze voor haar een job als financieel analist binnen een ander bedrijf geregeld. Mijn baas bij Microsoft zei me dat ik zo’n aanbod niet mocht afslaan en zo ging ik bij Creative Assembly werken aan ‘Halo Wars II’ en de uitbreiding
‘Awakening The Nightmare’.”
En dan klopt Ubisoft, een van ’s werelds grootste gamebedrijven, op de deur.
“Een eerste aanbieding was om in hun studio in Singapore te gaan werken, maar die heb ik afgezegd. Daarna volgden uitnodigingen van Ubisoft Toronto en Ubisoft Sjanghai. Maar ook van Amazon, want die maken sinds kort ook videogames. Dat klonk interessant, maar omdat het niet gemakkelijk was om een visum te krijgen voor de VS, wilden ze me eerst in Londen houden om me na een jaar over te plaatsen, maar ze konden mijn transfer niet garanderen. Het loonverschil tussen de VS en het Verenigd Koninkrijk voor programmeurs is gigantisch.”
Over welke lonen spreek je dan?
“In de VS verdien je bijna het dubbele binnen hetzelfde bedrijf voor dezelfde functie. Bij Amazon in de VS ging het over lonen tussen 150.000 en 250.000 dollar per jaar voor iemand met gemiddelde ervaring. In Engeland zit je voor dezelfde job rond 55.000 à 60.000 Britse pond.”
Dat zijn geen onaardige lonen. Maar het voortbestaan van een gamestudio is vaak verbonden aan het succes van de laatste game. Verschillende studio’s zijn al overkop gegaan na een flop. Vormt dat geen onzeker bestaan?
“Toch wel. Ik ken een ex-collega die net met zijn hele familie van Engeland naar Denemarken was verhuisd. Even later besliste het bedrijf om zijn afdeling op te doeken. Daar sta je dan zonder job. Zelf heb ik voor Sjanghai gekozen omdat het een fenomenale stad is. 22 miljoen inwoners, een echte wereldstad die ik iedereen kan aanraden om eens te bezoeken. En het feit dat ze aan ‘Far Cry 5’ werkten, want ik was al jaren een grote fan van de reeks. Daar hou ik altijd rekening mee: ik wil alleen aan games werken die ik ook graag zelf speel.”
’Far Cry 5’ was een van de beste, maar ook meest omstreden games van vorig jaar. Het kreeg niet voor niets een 18+-label.
“’Far Cry 5’ ging over religieus fanatisme en tot welke gewelddadige situaties dat kan leiden. Een gewaagd onderwerp dat je inderdaad niet vaak terugvindt in videogames. Sommige dingen zijn in de uiteindelijke game afgezwakt omdat medewerkers uit de VS en Canada moeite hadden met sommige inhoud. Ubisoft is een bedrijf dat rekening houdt met de input van haar medewerkers. Anderzijds kan iedereen die een goed idee heeft, dat ook altijd voorstellen. Met wat geluk wordt het een gimmick in de game. In China was ‘Far Cry 5’ nergens te vinden. Vorig jaar is de overheid gestopt met videogames te keuren en kon er dus geen enkele game legaal verkocht worden in China. Die overheidsinstantie gaat binnenkort wel opnieuw beginnen. Het is maar de vraag of onze games gekeurd worden, in China liggen gewelddadige en bloederige games gevoelig.”
Dit weekend verschijnt ‘Far Cry: New Dawn’, een spin-off van het bejubelde ‘Far Cry 5’.
“Het verhaal van speelt zich af in dezelfde spelwereld, maar enkele jaren na het verhaaleinde van ‘Far Cry 5’ toen atoombommen bijna alles vernietigden. De overlevende mensen schuilden in ondergrondse bunker en komen nu weer bovengronds. De spelwereld is veranderd: fauna en flora zijn gemuteerd. Het is een post-Apocalyptische wereld waar overlevenden elkaar bestrijden voor macht en grondstoffen. Een beetje Mad Max-achtig. Iedereen behelpt zich op zijn manier en maakt voertuigen of wapens met de onderdelen die nog te vinden zijn.”
Hoe zit het met werkdruk? Het is bekend dat de deadline van de releasedatum in gamestudio’s tot extreme omstandigheden kan leiden.
“Sommige gamestudio’s zijn inderdaad berucht om hun crunch, dat zijn heel lange werkdagen op het einde van een project. Als de releasedatum bekend is, heb je een heel strakke deadline omdat het niet ideaal is om de release van een game uit te stellen. Als je dat te vaak doet, worden de fans boos. Of wordt je game niet meer relevant en gaan de spelers op zoek naar andere games. En dan krijg je werkdagen van 12 à 14 uur, of zelfs nog langer. Ik heb geluk dat het bij Ubisoft goed geregeld is. Het werk wordt wereldwijd verspreid over verschillende studio’s in verschillende tijdzones, zo blijft de game 24 uur per dag in ontwikkeling. Elke werkdag wisselden we via e-mail of Skype informatie uit met onze collega’s in Montreal en Kiev.”
Wat doe je in je vrije tijd?
”Werken (lacht). Ik heb een redelijk intens werkleven, want ik geef op maandag- en woensdagavond na mijn werk ook nog twee uur les aan de technische universiteit van Sjanghai over de programmeertaal C# en de game engine Unity. Lange werkdagen, maar ik vind het wel een uitdaging.”
Hoe kom je als docent terecht aan een Chinese universiteit? Via je werkgever?
“Nee. In Sjanghai is er een zeer levendige community van ongeveer 500 mensen die in de gamesindustrie werken. Elke donderdag komen ze samen om iets te gaan drinken, ze organiseren lezingen of events waar je je eigen games kunt komen voorstellen. In dat netwerk weet je heel snel als er ergens een jobaanbieding is. Zo is dat gegaan.”
In 2017 ben je verkozen tot de Top 30 Under 30, de beste dertig gametalenten onder 30 jaar. Hoe kwam dat?
“De nieuwe generatie laptops wordt tegenwoordig uitgerust met een infraroodsensor die oogbewegingen kunnen volgen. Toekomstige smartphones zullen dat ook krijgen. De kans is groot dat je later je telefoon met je ogen kunt besturen. Op knopjes duwen of over een touchscreen swipen is dan verleden tijd. Ik heb voor die technologie een gameproject gemaakt dat je met je ogen kon besturen. De gebruiker kijkt naar het menu en kan zo het spel opstarten. Verder moet hij het personage besturen door te kijken naar het scherm.”
Het leven van de partner van een game developer lijkt op dat van een voetbalvrouw. Ze moeten overal mee naartoe waar hun man gaat spelen.
“Daar kan je het wel mee vergelijken, ja. Ik zei vroeger op mijn eerste afspraakje ook altijd hetzelfde: de kans is groot dat ik naar het buitenland moet. Dan was ze op voorhand gewaarschuwd.”
Je woont en werkt nu al twee jaar in Sjanghai. Al aangepast aan het Chinese leven?
“In het begin is het even zoeken, maar als je de taal onder de knie krijgt, dan is het gemakkelijker. Op de werkvloer spreekt iedereen Engels, maar in China zelf zijn er niet veel mensen die Engels kunnen. Gelukkig is mijn vriendin ook van Chinese afkomst, dat helpt. Ik woon in een duplexappartement met een mooie keuken, maar die wordt niet gebruikt. Wij bestellen elke dag eten of gaan op restaurant. Er is een geweldige app waarmee je zowat alles kunt bestellen, van McDonald’s tot traditionele lokale keuken. Ik hou van pikant en Chinees eten. Kippenpoten zijn voor sommige mensen hier ook een delicatesse, maar daar ligt mijn culinaire limiet.”
Rond gaming hangt vaak een negatieve sfeer. Verslaving, de jeugd die niet meer beweegt, asociaal. Dat soort dingen. Wat is jouw visie hierop?
“Zo lang je school of werk er niet onder lijdt, is het een hobby zoals een ander. Ik vind dat gaming je net creatief kan stimuleren. Zeker als je puzzelgames speelt waarbij je moet nadenken. Het heeft ook voordelen: zelf heb ik Engels geleerd door te gamen. Als je online speelt, leer je mensen van over de hele wereld kennen. Ik ken vriendschappen die ontstaan zijn door games te spelen. Vroeger waren videogames niet sociaal: mensen speelden op hun eentje thuis. Vandaag is het een sociaal fenomeen geworden.” ‘Far Cry: New Dawn’ is vanaf nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.