Wat wil ze met dit boek?

Luyendijk: “Vergeleken met Al Ghaoui had ik het makkelijk. Ik stopte in 2003, net voor dat journalisten in het Midden-Oosten zelf het doelwit werden. Politieke bewegingen als Hamas, en Hezbollah beschermden de westerse correspondenten die hen kwamen interviewen. De nieuwe generatie jihadisten, Islamitische Staat en Al Qaida, ontvoerden journalisten voor het losgeld, of beter nog: voor een propagandistische executievideo. Dat is het grote verschil tussen mijn angst en die van Al Ghaoui.”

“Ik dacht altijd: als de dood me wil hebben, komt hij me wel halen”, schrijft ze. Dat was de filosofie: het onheil kan altijd toeslaan. Ze was wel bang om verminkt te worden of in gevangenschap te worden gemarteld. Ze ontdekte in de loop der jaren dat angst, “dit onbeheersbare gevoel dat iedereen kent”, in staat is om oorlogen te ontketenen, maar ook de drijfveer kan zijn om vrede te sluiten.

Welke factoren zorgen ervoor dat angst je beste of juist je donkerste kant naar boven haalt? Je persoonlijkheid? De omstandigheden? De aard van het gevaar? Je socialisatie? De fysiologische processen die zich in je lichaam afspelen?

De lawine van informatie maakt het voor de hedendaagse mens almaar moeilijker om te selecteren. De antivluchtelingencampagne in Hongarije, de overal in de wereld toenemende rassenhaat, de verbijsterende Brexit en de overwinning van Donald Trump grepen haar zeer aan. Hoe meer prikkels, hoe moeilijker je ze nog kunt verwerken, ordenen.

Dus ging ze op zoek naar wat angst is, hoe je hem verwerkt, hoe je die ‘ontembare golf ’ kunt leren berijden. Zo krijg je dit boek.