Vlaams sprookje

Nu de formatie van de Vlaamse regering in gang schiet, is het uitkijken naar de weg die de Waalse inslaat. PS-voorzitter Elio Di Rupo komt een van de komende dagen met zijn nota. Zal hij een zeer linkse koers varen, om zo de PTB-overlopers terug te halen? En hoe zal regeringspartner MR daar dan op reageren? De kans dat Ecolo aan boord blijft, is niet zo groot. De ecologisten hebben hun eisen aangescherpt, dat maakt het makkelijker om hen te lossen. Zou Di Rupo het houden bij oplossingen voor concrete problemen of zal hij ook bezig zijn met romantiek? Met schilders, vlaggen en wimpels? Met een verhaal van een warm en sociaal Wallonië? Ah, nee, want dat zijn de Walen - in N-VA-ogen - nu precies iets te veel. Zodra we de tekst zien, zullen we weten hoe lang N-VA en PS “hard to get” gaan spelen. Toch lijken er al een paar weliswaar minuscule barstjes te komen in de veto’s. Voormalig Brussels minister-president Charles Picqué (PS) zegt – weliswaar in eigen naam – dat de PS wel met N-VA over confederalisme moet gaan onderhandelen. Ook sp.a-voorzitter John Crombez vindt dat PS eens moet luisteren naar N-VA. Voor Jean-Luc Crucke, ondervoorzitter van MR, zou een andere term dan confederalisme de zaken al vooruit kunnen helpen. Maar dat kampioenschap armworstelen zal dus nog niet snel beslecht zijn. Zeker niet, nu de inhoud van de startnota van De Wever doorsijpelt bij de Walen. Sinds het Vlaamse sprookje opgewaardeerd is tot een half regeerakkoord, zijn de Walen achterdochtiger dan ooit. De Wever heeft deze week duidelijk gemaakt dat hij hoopt dat Zweeds ook federaal voort wordt gezet. Di Rupo is anders niet van plan om hem daarmee te helpen. Alles zit dus vaster dan ooit. In dat geval is er één oplossing: ook sp.a meenemen in de federale coalitie. Maar sp.a-voorzitter John Crombez heeft zelfs dat voor de hand liggende scenario in Terzake gekelderd. Hij stapt niet aan boord als zijn partij overbodig is en dat is ze, zolang de Zweden samenklitten. De volgende stap is dus dat een van de Zweden plaats moet ruimen voor de socialisten, maar bij sp.a staat het “kompas” ook federaal op oppositie. Al die strategische blokkeringen, komen zeker de N-VA geweldig goed uit. Maar ze voeden in elk geval één zaak: de antipolitiek.

De belangrijkste vraagstukken hebben anders nog weinig met ideologie te maken: de begroting moet kloppen, er moeten meer mensen aan het werk, de pensioenen moeten beter geregeld worden en we zullen eens moeten vastleggen hoe we de klimaatdoelstellingen gaan halen. Als de koppige politieke prima donna’s daar nu eens hun energie in zouden steken. Echte problemen verdragen geen uitstel.

Sinds het Vlaamse sprookje opgewaardeerd is tot een half regeerakkoord, zijn de Walen achterdochtiger dan ooit.