“Als er nooit iets was misgegaan, zat ik nu niet hier”
Die middag in de mastodont van een Veltins Arena in Gelsenkirchen: de voorstelling van Benito Raman, de Gentenaar die na zijn hobbelige parcours in ons land plots de Bundesliga veroverde en voor dertien miljoen euro een toptransfer naar Schalke maakte. De 24-jarige aanvaller staat eerst de Duitse pers te woord, nadien maakt hij nog uitgebreid de tijd voor ons alleen. Het volgende doel: de Rode Duivels.
Spelersvoorstellingen hebben vaak iets obligaats: voorgekauwde praatjes over droomclubs en rugnummers. Laat het maar aan Benito Raman over om de boel wat op te vrolijken. De ex-speler van STVV en Standard doet het voorlopig nog in het Engels, maar slaagt er wel in om alle Duitse collega’s aan het lachen te krijgen. Wanneer ze vragen naar zijn huwelijk, haalt hij zijn smartphone boven en toont hij trots een foto van zijn trouwdag. “Een blauw-wit kostuum, hè”, merkt zijn trainer David Wagner op. “Alsof het zo had moeten zijn”, knipoogt Raman. De Duitse lucht heeft hem goed gedaan, legt hij nog uit. “Ik ben serieuzer geworden en de mentaliteit van hier helpt. In België had ik meer het imago van slechte jongen. Ik heb weleens domme dingen gedaan, maar welke jonge gast doet dat niet?”
Hoe verliep de aanpassing?
Ik probeer met iedereen een beetje te praten en te kijken hoe het gaat. Ik ben nu 24. Dat is anders dan wanneer je als jonge gast ergens toekomt, heel zenuwachtig bent en niks durft te zeggen. Ik moet alleen nog een beetje kijken bij wie ik welke grappen kan uithalen. Dat komt wel goed.”
Eerlijk, had je deze transfer zelf verwacht toen je België achter je liet?
“Ik weet nog goed dat het voor mij nu of nooit was toen ik bij Düsseldorf terechtkwam. Ik ben blij dat die club op mijn pad is gekomen, ik heb het er goed gedaan. Misschien zelfs beter dan ik zelf had verwacht. Toen ik bij Gent begon, was het mijn droom om zo’n transfer te maken.”
In België werd je weggehoond. Wat is er daar misgegaan?
“Dat is een deel van mijn carrière. Als er nooit iets was misgegaan, had ik hier nu niet gezeten. Dan speelde ik misschien nog bij Gent Ik ben blij dat het allemaal zo is gegaan. Kijk eens waar we zitten. (wijst naar het veld en de tribunes) Ik mag niet klagen.”
Er was meer interesse. Waarom koos je voor Schalke?
“Gladbach, Leverkusen, Hoffenheim, twee clubs uit Spanje, Brighton… Alleen was Schalke vanaf het begin heel concreet. Toen ik die naam hoorde, zei ik meteen tegen mijn manager: Push daar maar voor, daar wil ik heen. Ik had geen zin om Schalke te laten wachten en clubs tegen elkaar uit te spelen om er een beetje meer geld uit te halen. Ik wou de voorbereiding ook meemaken bij mijn nieuwe club.”
Vorig seizoen eindigde je met Düsseldorf tiende, Schalke werd veertiende. Ga jij er niet op achteruit?
“Neen, dit is een van de grootste clubs in Duitsland. Twee seizoenen geleden werd Schalke nog tweede en het voorbije jaar overwinterde het in de Champions League. Er is dus kwaliteit. Er waait hier een nieuwe wind, met een nieuwe trainer en nieuwe spelers. We viseren de top zes of zeven. We willen Europa in. Nog zo’n jaar als het vorige zouden de supporters niet toelaten.”
Die supporters hebben jou al in de armen gesloten.
“De fans hier zijn gek op een goede manier. Mijn speelstijl past daar toch perfect bij? Dat rennen en druk zetten van mij, daar houden ze van. Mijn pa zegt vaak: Je hebt weer voor niks gelopen. Dat lijkt soms zo, maar met mijn pressing help ik de rest van de ploeg. Als ik dan slecht speel, ben ik nog van waarde. Ik had vorig jaar een match waarin ik 52 sprints had getrokken. Natuurlijk zijn er dan sommige voor niks. Toch wil ik er dan de match daarna 53 doen. Zo ben ik de sprintkoning van de Bundesliga geworden. Dit sei“Goed. zoen moet 54 of 55 ook weleens lukken. Doseren kan ik niet, dat voelt niet goed. Laat mij altijd maar honderd procent gas geven. Ik houd het ook steeds langer vol. Twee jaar geleden zat ik er na zestig minuten doorheen in de tweede Bundesliga. Tegenwoordig begin ik pas na 75 minuten te voelen dat het zwaarder wordt.”
Je bent professioneler geworden, zei je net. Waarin uit zich dat?
“Pas op, ik haal nog steeds grapjes uit of ga al eens laat slapen. Op training zal je daar niks van merken. Ik weet dat ik een speciaal karakter heb. Er is maar één Benito, hè. (lacht) Maar ik werk meer dan voorheen en ik ben er veel meer mee bezig. In de laatste twee jaar zijn de keren dat ik naar de frituur ben geweest op één hand te tellen. En alcohol? Bij speciale gelegenheden drink ik af en toe eens ene. Dat wordt hier allemaal gemeten. Je kunt perfect zien aan je bloedanalyse wat voor verschil dat maakt. Ik voel me veel frisser. Zulke dingen heb ik vroeger misschien minder gedaan.”
In navolging van onze Jupiler Pro League, de Nederlandse Eredivisie en de Engelse Premier League beginnen ze er vandaag ook weer aan in Duitsland en Spanje. Met Benito Raman (Schalke) blikken we vooruit op de Bundesliga. Johan Boskamp laat zijn licht schijnen over La Liga.
Bob FAESEN
De nationale ploeg? Als ik bij Schalke mijn niveau vasthoud of nog ietsje beter doe, dan kan ik misschien een plekje afdwingen
Benito RAMAN
Schalke is ook een beetje Marc