Een knallende Vlaamse (en steenkolenduitse) canon
Alsof Sabine und Frank duidelijke orders hadden KIEWIT - gekregen: gaat de poort in Kiewit open, dan stopt het met regenen. De 34ste editie van Pukkelpop kreeg een op-en-top Belgisch openingsfeest, met een ferme schep steenkolenduits als toetje.
Let the beast go, zou Jean-Luc Dehaene zaliger gezegd hebben. Oftewel: Pukkelpop nummer 34 is gisteren op gang geknald, met de obligate streep vuurwerk en een lasershow in de Boiler die de mensen bij Guinness de oren deed spitsen. Goed voor 198 acts verspreid over acht podia (de extraatjes er niet bijgerekend), waarvan 65 Belgische bands. En, als we nu toch al die politieke stier bestegen hebben, gisteravond liefst 19 van de 21 acts die vanuit alle hoeken van het Vlaamse land gehaald werden. Een stevig knallende canon van de Vlaamse pop en rock waar wij ons zo achter zouden scharen.
Aufmachen!
Want knallen, dat deed Gestapo Knallmuzik in een stampvolle Dance Hall. De kans dat u de komende drie dagen in onrein Pornodeutsch gaat spreken, schatten wij niet onbestaande. Das trio aus
der schöne Kempen heeft er hun handelskenmerk van gemaakt om
die Sprache von Goethe compleet von hinten zu ficken. VTM-anker Dany Verstaeten mocht als eerste opdraven in hun mix van Schlager en elektronische Neue Welle. Via een dagje ‘Heel die Tag Porno’ kijken en poetsmadam Claudia Schwiffer belandden Herr Flick und co bij Bundeskanzlerin Angela Merkel, waaraan hevig de liefde werd verklaard. Trof dat even dat ze zelf nog op staatsbezoek kwam op het podium. Qua hoogtepunt kon daar alleen hun nummer over
Sabine und Frank tegenop, waarbij het publiek lustig meedeed de
blonde weervrouw de hemel in te prijzen en der böse Frank in een afgrond te jouwen. Ganz geil, ganz
toll, toch met een paar bokken binnen handbereik.
Hadden we het over knallen? Spreek gerust over gecontroleerde demolitie bij Peuk. Het Limburgse trio, bestierd door kruitvatje Nele Janssen, leek een stoffige Pukkelpopaffiche uit de nineties die van 91 misschien, met Sonic Youth en Nirvana erop - als leidraad gebruikt te hebben. Het schuurde, krijste en knalde. Maar vooral: het was heerlijk, en de stampvolle Club liet zich dit wild in het rond stampend Limburgs lawaai welgevallen. Het levend bewijs dat er voor de Pukkelpopper nog steeds een ouderwetse stoppelbaard tussen al die pukkels op de affiche mag zitten.
Tikkeltje anders
Aan Belgische rocktrotsen Black Box Revelation en The Van Jets om ver in de nacht, toen de inkt van deze krant al gedroogd was, de goed 40.000 (?) festivalgangers met een vers koppijntje richting bed of tent te sturen. Hoe zij het er van afbrachten, leest u op hbvl.be. Een op-en-top Belgisch openingsfeestje dat deed wat moest, dus. Chokri en co verwachten de komende dagen om en bij de 66.000 mensen per dag op de wei die er weer net dat tikkeltje anders uitziet als de voorgaande jaren. Want, wegens succes verlengd
(pun wel degelijk intented), de houten boardwalk op de wei die vorig jaar werd geïntroduceerd meet vanaf dit jaar exact 733 meter. Een pak langer dus, helemaal tot aan de Booth. Het moet gezegd: het oogt bijzonder fraai, ook omdat Boiler en Dance Hall nu diagonaal tegenover elkaar liggen. En Pukkelpops versie van de
Yellow Brick Road gaat zaterdag wellicht nog handig zijn als er meer regen wordt voorspeld. Het laatste woord laten we aan Sabine und Frank: vandaag sind wir
da weer, met meer Pukkelpop. Want nu kan het festival écht beginnen.