Baby’s aan de lopende band
Negentien geboortes in amper 24 uur tijd. Het is een absoluut record voor het Ziekenhuis Oost-Limburg. “Op zoveel bevallingen kan je niet voorbereid zijn, maar dat is nu eenmaal eigen aan verloskunde.”
Het was dinsdag en woensdag een drukte van jewelste op de materniteit van het ZOL in Genk. De eerste groep ouders kwam dinsdagavond rond 18.30 uur binnen in het ziekenhuis. Amper 24 uur later waren er maar liefst negentien kindjes ter wereld gekomen; dertien jongetjes en zes meisjes.
“Fier op prestaties”
Vier bevallingen waren geplande keizersnedes. De andere vijftien bevallingen waren spontaan. Een hele uitdaging voor een ziekenhuis waar er normaal gezien gemiddeld zes geboortes per dag zijn. “Het was inderdaad even zoeken en ons behelpen met de collega’s die aanwezig waren”, zegt gynaecologe Anke Thaens, die zelf vijf bevallingen gedaan heeft. “Maar iedereen heeft ontzettend efficiënt gewerkt. We moesten zelfs geen extra personeel oproepen. De samenwerking tussen de verschillende diensten ging bijna vanzelf. In plaats van stress was er in de verloskamer dan ook vooral een gevoel van fierheid dat we dit met zijn allen gepresteerd hadden.”
“Sommige ouders moesten misschien wel even wachten of werden tijdelijk op een andere afdeling gelegd”, vult Loes Frederix, hoofdvroedvrouw van de materniteit, aan. “We hebben hen goed geïnformeerd en iedereen begreep dat wel. Dit zijn ten slotte onvoorziene omstandigheden. Maar we hebben inderdaad alles erg vlot in goede banen kunnen leiden.”
“Gezellige drukte”
Van de enorme drukte op de afdeling hebben de ouders zelf niet al te veel gemerkt. “De verpleegsters hadden ons wel gewaarschuwd dat er veel meer bevallingen waren dan gewoonlijk”, vertelt Maikel Moors (26) uit Oudsbergen, papa van Chloé. “Maar we zijn steeds goed geholpen en hebben nooit lang moeten wachten als we belden voor de verpleging. Het is trouwens wel een gezellige drukte op de gang, met alle mama’s en papa’s en het bezoek.”
Ook mama Jolien Oben (30) uit Riemst moest even wachten totdat er een verloskamer vrij was. “We moesten in de wachtkamer gaan zitten tot er plaats was. Lang heeft dat niet geduurd, en maar goed ook, want drie uur nadat we hier binnengekomen zijn, is Alexander geboren. Nu merken we eigenlijk niet zoveel meer van de drukte. We zien wel dat alle kamers vol zijn, maar de privacy wordt goed gerespecteerd.”