Debuutplaat. “Maar zolang je ons tweetjes hoort, is het Portland. Dat besef was bevrijdend.”

Het is de eerste keer dat Jente Pironet (28) en Sarah Pepels (23), het broze hart van Portland, de hoes te zien krijgen. De twee sieren de voorkant, binnenin staat een collage van polaroids. “Vier jaar heb ik met een wegwerpcamera rondgelopen om foto’s te nemen”, zegt Pepels. “Het toont onze roadtrip tot waar we nu staan.” Dat wil zeggen: bejubelde optredens op Rock Werchter en Pukkelpop, en vanaf vandaag een debuutplaat ‘Your Colour Will Stain’. Die stelt het beeld van de broze folkies danig bij: nu eens catchy synthpop als single ‘Killer’s Mind’, dan weer als het donkerste van Radiohead. En een heel klein beetje Tamino. Pironet: “‘Deadlines’ schreef ik na een concert van Tamino: ik verdiepte me de hele nacht in die harmonische mineurs in zijn geluid, en om 7 uur ’s ochtends was mijn demo af.” Pepels: “Typisch Jente: zichzelf onderdompelen en gek laten maken, tot hij het nummer ademt. Toen hij de demo doorstuurde, zat ik te huilen.”

Zoekende zijn is oké

Die melancholie loert niet altijd om de hoek. Tekstueel kruipt er, zoals in ‘Step Aside’, zelfs woede in. Pironet: “Dat pende ik drie jaar geleden in een zware periode. De band leek nergens naartoe te gaan, ik dacht dat ik mijn ambities moest opbergen, dat ik zou wegebben in de dagelijkse sleur. Om even dramatisch te zijn. (lachje) Dat lied was een vorm van therapie.” Pepels: “Onze teksten zijn weemoedig. Maar ze geven heel goed weer wie wij zijn als mens: zoekende. Daar is niets mis mee. We zijn graag op zoek.” Ondanks al dat speuren, blijft er wel een duidelijke rode draad: hun stemmen, naar goede gewoonte in hemelse harmonie. “Zolang je ons tweetjes hoort, is het Portland. Dat besef werkte bevrijdend”, zegt Pironet. “Op voorhand had ik schrik dat het album vlees noch vis zou zijn. Maar het is een collage geworden van alles waar Portland voor staat.”

Een bewuste statement, dat ze toch wel veel meer in hun mars hebben dan dat typisch breekbare ‘Lucky Clover’, is het echter niet. “Jarenlang werd ons gevraagd welk genre we precies speelden”, zegt Pepels. “Dan klonk het steeds: dreampop. En hoe harder je afwijkt van dat labeltje, hoe harder ze je toch in dat vakje proberen te wringen. Maar deze plaat is een verzameling van nummers die over tien jaar tijd geschreven werden en zoveel genres, geluiden en emoties bestrijken. Toen we begonnen met de opnames, hadden we 108 nummers.”

Stiefmoederlijk

Daar schieten er elf van over. Verbazend dat de band uiteindelijk maar drie dagen in de Ardeense DAFT studio’s doorbracht. “Veel is al tijdens de voorbereiding opgenomen in de thuisstudio van producer David Poltrock, die al onze docent was op PXL Music in Hasselt”, zegt Pepels. “We voelden er ons meteen thuis, het is er heel huiselijk. Na drie dagen beseften we: ‘Jongens, eigenlijk zijn we gewoon al aan het opnemen’.” Pironet: “Omdat we mekaar op PXL zo goed hebben leren kennen als band, weten we ondertussen ook heel goed waar we samen naartoe kunnen.” Opvallend: oudjes ‘Matilda’, hun Alt-J-cover, en doorbraaksingle ‘Pouring Rain’ halen de plaat enkel als bonusnummers. Pironet: “Ik heb ‘Pouring Rain’ lang stiefmoederlijk behandeld. Ik schreef het in een fase waar we als band al lang niet meer inzitten: een andere bezetting, een andere sound. Tegelijk heeft het nummer ons zoveel opgeleverd. Maar na het winnen van De Nieuwe Lichting dacht ik soms: ‘Oh nee, toch niet weer dàt op de radio’. (lachje) Je wil andere dingen tonen.” “Maar Jente, los van al die kermisattracties errond – de beat, de productie – is het toch nog een prachtig nummer?”, vult Pepels aan. “Da’s waar. Ik haat ‘Pouring Rain’ niet, hé. We hebben ook een nieuwe versie proberen op te nemen, maar het lukte gewoon niet. En live spelen we het sowieso nog, met veel liefde. Neil Young speelt ‘Rockin’ In The Free World’ toch ook nog?”

→ Portland - ‘Your Colours Will Stain’, PIAS, nu overal verkrijg- en beluisterbaar. Op 7/11 in De Markthallen, Herk-de-Stad.