Vrijwilligers bedenken games voor mensen met beperking
HACKATHON PELT
Een hackathon is een samentrekking van ‘hacken’ en ‘marathon’, maar heeft niets met cybercriminaliteit, laat staan met lopen te maken. Op een hackathon, een term uit de ICT-wereld, gaan mensen met een verschillende achtergrond rond de tafel zitten om samen een innovatief concept te ontwikkelen. Dat was zaterdag in dienstencentrum Sint Oda in Pelt niet anders. Acht groepjes, bestaande uit informaticastudenten van Hogeschool PXL, zorgprofessionals, mensen uit het bedrijfsleven, zorggebruikers en eventueel enkele familieleden, dachten er na over digitale toepassingen of spelletjes om het leven van mensen met een beperking te vergemakkelijken.
“Onder onze gasten zijn er verschillenden die graag computerspelletjes spelen”, zegt Leen Hulshagen, directeur Innovatie van Sint Oda. “Jammer genoeg is het aanbod op de markt ontoereikend voor hen. Daarom kwamen we samen met enkele ouders op het idee om games te ontwikkelen die volledig tegemoetkomen aan
hun specifieke noden.”
Muziekprogramma
De studenten van PXL konden zich vrijwillig engageren voor het initiatief, en waren zaterdag al vroeg uit de veren om een toepassing voor een specifieke persoon te bedenken. Zo ontwikkelden Jens Reniers, Robin Braibant en Giuseppe Colomba een muziekprogramma voor de tablet van Mieke, een bewoonster van Sint Oda. Dat zij zelf ook mee aan tafel schoof, motiveerde de drie jongeren alleen maar meer. “Mieke houdt van muziek, maar de gewone programma’s om muziek af te spelen zijn veel te complex”, zegt Robin. “Daarom proberen we dat tot de essentie te herleiden. Als zij een liedje afspeelt, willen we dat er ook een afbeelding verschijnt die dat liedje verduidelijkt. Dat maakt het visueel ook herkenbaar voor haar.”
Iets verderop buigt een andere groep zich over de vraag hoe ze voor Wouter een digitaal puzzelspelletje kunnen ontwikkelen. Daarbij moet het mogelijk zijn om verschillende afbeeldingen, bijvoorbeeld van familieleden van Wouter, als puzzelafbeelding te gebruiken. “Ook het aantal puzzelstukjes moet aangepast kunnen worden”, zegt pedagoog Kristien Steensels. “Het aantal prikkels mag ook niet te hoog zijn. Dat spel zal hij dan ook kunnen gebruiken om te wennen aan nieuwe mensen. Als er bijvoorbeeld een nieuwe verzorgster komt, kunnen we hem dat vertellen via die puzzel.”
Jury
Na een lange, maar productieve dag presenteerde elke groep om 18 uur een stand van zaken aan een jury. “Al is het zeker niet de bedoeling om hen een bepaalde score te geven, maar eerder zinvolle feedback”, zegt Hulshagen. “Het gaat hier niet over winnaars of verliezers. Wel belangrijk is dat we zinvolle toepassingen kunnen ontwikkelen.” In februari volgt er nog een tweede hackathon, bedoeld om de toepassingen nog verder te ontwikkelen. Doel is om uiteindelijk tot apps en games te komen die niet alleen voor Wouter of Mieke handig zijn, maar op een veel bredere schaal ingezet kunnen worden.