Gezocht: tegenstand
Zaterdag in Wachtebeke met rechts, zondag in Koksijde met de linkerhand. Met de vingers in de neus won Mathieu van der Poel zijn zesde en zevende cross van het seizoen op evenveel pogingen.
Komaan e! Niet opgeven!”, schreeuwde een enthousiaste supporter in de openingsronde nog tegen Laurens Sweeck en Eli Iserbyt, toen Mathieu van der Poel hen met een eerste versnelling onder druk zette.
Een ronde later hield de supporter zich gedeisd. De kloof was geslagen, de opgave een feit. “Toen ik hem zag komen, wist ik al dat het voor de tweede plaats zou zijn”, aldus Sweeck. Toon Aerts: “Hij vloog ons voorbij. Ik heb mij dan snel op mijn eigen wedstrijd gefocust.” Eerlijk zijn ze wel de crossers die niet Mathieu van der Poel heten, hun wedstrijd is die van de verdeling der ereplaatsen. Gisteren won Sweeck. Bravo. In september en oktober konden we ons optrekken aan new kid Eli Iserbyt. Begin november keken we uit naar de intrede van Van der Poel en zijn duels met Iserbyt. Eind november moeten we hopen dat we dit seizoen nog eens een duel zullen zien. De kans op een onderbroken reeks one-manshows is veel groter. Toegegeven in Koksijde was het best genieten. Op geen ander parcours komt de techniek en power van Van der Poel mooier tot uiting dan in Koksijde. Hij die stijlvol door het zand klieft, tegenover zij die schokschouderend baggeren. Mooi, maar niet zo mooi als spankracht.
Nochtans werd er voor de cross nog geprobeerd een spanningsboog te creëren. Van der Poel mocht pas starten vanaf de derde rij. Door een val in de eerste bocht van Nicolas Cleppe, die Tim Merlier meenam, wachtte VDP zelfs nog een langere inhaalrace. Alhoewel. “Opeens zat ik terug helemaal vooraan. Het moet een van mijn beste eerste rondes ooit zijn geweest. Mijn geheim? In de duinen heb ik twee keer aan de andere kant van het pad gelopen dan de rest. Ik had een goeie dag. Vandaag zat ik dicht tegen mijn niveau van vorig jaar. Ik voel dat het met de vorm crescendo gaat”, aldus Van der Poel, die aangeeft twee kilo scherper te staan dan tijdens het wegseizoen.
Lege batterijen
Terwijl Van der Poel na zeven crossen - en zeven zeges - nog groeiende is, gaat het met zijn vooraf aangekondigde uitdager duidelijk bergaf. “Ik had gepiekt naar de eerste maanden van het seizoen. Ik voel dat het tijd is om de batterijen terug op te laden”, zegt Iserbyt, die pas dertiende werd en zaterdag na Kortrijk op stage trekt naar Spanje. Sweeck, Aerts en Quinten Hermans vertrekken deze week al naar Spanje. Aerts was blij met zijn derde plaats. “Ik ben blij dat ik eindelijk eens heb kunnen tonen dat mijn vorm in stijgende lijn gaat”, lees, eindelijk eens zonder materiaalpech.
De beste Belg van dit moment is misschien wel Tim Merlier, maar na een val in de start dook hij als allerlaatste en met een achterstand van 40 seconden het veld in. Finaal werd hij nog negende, in Wachtebeke was hij ook al tweede. Ook hij trekt de komende weken op stage. Hij zal pieken naar het BK, maar daar doet Van der Poel niet mee.
Nog niet vernoemd. Tom Pidcock. Een supertalent, maar niet zo super als Van der Poel. Na zijn tweede plaats in de Koppenbergcross dacht iedereen dat de Brit de weken nadien zou meedoen voor de zege, maar die tweede plaats in Oudenaarde bleek - mede door opkomende tandproblemen - zijn voorlopige piek. Ook hij duikt de komende twee weken onder in Girona.
Wereldkampioenen?
De enige die niet op stage trekt, is Van der Poel. “Binnen negen dagen trek ik wel eens vier dagen naar Spanje, maar dat is vooral om mijn nieuwe ploegmaats van de wegploeg te leren kennen.” Meer teambuilding dan een stage. Voor een nieuw element in de cross is het allicht wachten tot de intrede van twee oud-wereldkampioenen: Zdenek Stybar vanaf Essen en Wout van Aert vanaf ? Op het Gala van de Flandrien liet Van Aert tussen zijn woorden verstaan dat het BK in Antwerpen (12/01) een leuk doel zou zijn. Van 11 tot en met 19 december gaat hij op ploegstage met Jumbo-Visma in Girona. Van Aert liet al verstaan dat van zodra hij zich wedstrijdfit voelt – ongeacht of er resultaten inzitten – hij wil
crossen. Een voorzichtige rentree in de Kerstperiode lijkt niet onmogelijk. Namen op 22 december is te zwaar. Nadien volgen klassementscrossen Heusden-Zolder, Loenhout en Diegem, maar ook Bredene, waar hij al vier keer won.
Het zou onfair zijn om van Van Aert deze winter sportief nog iets te verwachten. Daarvoor is zijn litteken van de Tour nog te vers. Maar de komst van een nieuwe naam zou voor wat extra opwinding kunnen zorgen. Tot dan is het genieten van de kunsten van Van der Poel en zijn verpletterende dominantie. “Of de cross te voorspelbaar wordt? Ik ben daar niet mee bezig. Het is niet aan mij om het spannend te maken?”