WOORD VAN DE WEEK Marcel GRAULS QR-code: meer opslagruimte, sneller en solider

We zijn online tot na onze dood. Op sommige kerkhoven vind je een QR-code op grafstenen. HBvL 11/09/2019

De QR-code, het label met zwart-witte vierkantjes, wordt in hoog tempo het embleem van het digitale tijdperk. Al in 2011 signaleerde ‘Het Belang van Limburg’ een ‘QR-invasie’, vandaag is de gekke code overal. Op grafstenen kom je via een scan op een herdenkingspagina van de overledene terecht, of op zijn of haar Spotify-muziekvoorkeurlijst. Tienduizenden lezers van deze krant gebruikten eind vorig jaar de code om met hun smartphone hun hartritme te controleren. Het gebruik is eindeloos: in de abdij van WestVleteren kun je zonder QR-code geen trappist inslaan.

Waar komt die code vandaan? Zoals zo vaak: uit de Japanse auto-industrie, als natuurlijke uitloper van de kwaliteitscontrole- en juist op tijd-systemen. Ingenieur Masahiro Hara kreeg in 1992 bij het bedrijf Denso Co. - een toeleveringsbedrijf van de Toyotagroep - de opdracht de streepjescode te verbeteren. Hij deed er met zijn kleine ploeg twee jaar over. In augustus is het 25-jarige bestaan gevierd.

De streepjescode heeft met haar verticale streepjes één dimensie; de QR-code heeft er twee: een horizontale en een verticale. Ze kan 350 keer meer gegevens bevatten. Vanwege de drie vierkanten die je in drie hoeken kunt zien, is de lees-invalshoek 360 graden vanuit elke richting. Vandaar de naam QR, wat staat voor ‘quick reponse’, ‘snel antwoord’. De QR-code ziet fouten zelf en vangt ze zelf op; ze is beschadiging of vervuiling de baas, en biedt ruimte voor een logo.

Co. Denso heeft op de QR-code geen patent genomen. Nieuwe versies komen eraan. Masahiro Hara werkt momenteel aan een hoger veiligheidsniveau.