De comeback van Mathieu: “Ik moest van ver terugkomen”
Business as usual in Loenhout en dus won Mathieu van der Poel er voor het derde jaar op rij. Al kreeg hij het deze keer niet cadeau. Een gemiste start en spectaculaire val dwongen hem tot een lange achtervolging op een sterke Eli Iserbyt.
Spectaculaire beelden bij de start: Mathieu van der Poel dook in het spoor van – jawel – Wout van Aert als tweede de weide, in maar bij de eerste brug liep het danig fout. De wereldkampioen knalde in een te diepe gleuf, leek op zijn voorwiel de brug omhoog te zullen rijden maar maakte halfweg alsnog slagzij. De achteropkomende renners – en dat waren er een pak – zorgden ervoor dat MVDP zijn Canyon-fiets pas seconden later opnieuw tussen de benen kreeg. “Het duurde even voor ik opnieuw op gang was, waardoor ik in het gedrum terechtkwam en het lang duurde eer ik vrije baan kreeg”, aldus de wereldkampioen.
Maar eens de ruimte er was, viel er tegen deze Van der Poel opnieuw niets te beginnen. “Omdat ik dan mijn eigen lijnen kon volgen. Toen ik Eli iets voorbij halfweg koers tien seconden voor mij uit zag rijden, wist ik dat winnen opnieuw mogelijk was.” Uiteraard had Van der Poel oog gehad voor de prestatie van zijn eeuwige rivaal Van Aert, die bij zijn rentree knap vijfde finishte. “Had ik niet gezegd dat hij top vijf zou rijden? ”, grinnikte de Nederlander. “Vanaf nu zal het met hem alleen maar beter en beter gaan. Op het WK hou ik rekening met hem.”