“Ik had altijd gewonnen”
Dylan Teuns leek op weg naar de zege in de koninginnenrit van de Ruta del Sol tot hij zich verslikte in de laatste bocht. Leider Jakob Fuglsang profiteerde en was de snelste in een sprint bergop van een elitegroepje. Teuns bolde als zesde over de streep en zakte van drie naar vier in de stand.
Negen vluchters animeerden de etappe, daarbij vier Belgen. Loïc Vliegen van Circus-Wanty Gobert en een trio van AlpecinFenix: Floris De Tier, Jimmy Janssens en Louis Vervaeke. Op de laatste van vijf beklimmingen spatte de kopgroep uiteen. In de slotkilometers viel het peloton de vijf overlevers zowaar nog op de nek. Marc Soler (Movistar) glipte weg waarna een kopgroepje ontstond. Daarbij leider Jakob Fuglsang, Mikel Landa, Ion Izaguirre, Jack Haig en DylanTeuns. Op de kasseitjes richting de aankomst leken de twee laatstgenoemden te strijden om de dagzege, maar omdat Teuns de laatste bocht verkeerd inschatte, vielen hun kansen in het water. Leider Fuglsang profiteerde optimaal en veroverde zijn tweede dagsucces in deze Ruta.
Teuns kon zijn ontgoocheling na de finish niet verbergen. “Ik ben slecht gezind, ja. Je moet de kansen grijpen als ze zich aandienen. Maar hier is het iedere dag precies iets”, foeterde de Halenaar. “Al drie ritten op rij heb ik de benen om te winnen, driemaal blijf ik met lege handen achter. Tijdens de openingsrit zat ik gevangen omdat een ploegmaat (Landa, nvdr.) met Fuglsang mee was, daags nadien liet het pak die Spanjaard (Serrano, nvdr) zomaar rijden en nu dit.”
Verdoken seingever
Met dit doelde Teuns op de bijna wegvergissing die hij maakte op 180 meter van de finish.
“De weg rechtdoor lag volledig open. Er was wel een seingever, maar die stond niet op de plek waar hij hoorde te staan. Hij stond verdoken opgesteld opdat de motoren de afleiding konden nemen. Pas op het allerlaatste moment kwam hij de weg opgesprongen om mij de juiste richting aan te wijzen. Maar toen was het kalf natuurlijk al verdronken. Nu ja, ergens was het ook mijn schuld, want ik had in het roadbook wel degelijk gelezen dat er op 180 meter van de aankomst een haakse bocht naar rechts wachtte. Zonde, want als ik die bocht niet verkeerd had ingeschat, had ik altijd gewonnen. Daar ben ik van overtuigd. In plaats daarvan rijg ik nu de ereplaatsen aan elkaar. Dat is mooi. Maar enkel winnen telt”, zuchtte de winnaar in Teuns, die op plaats vier met 31 seconden achterstand het slotweekend in gaat. “In plaats van in te lopen op Fuglsang, verlies ik tijd (8 seconden, nvdr.). Die kloof zal ik niet meer goedmaken, vrees ik”, besloot de Halenaar.