Ouders Elke Wevers “weten wie dochter heeft vermoord”
De man in kwestie is een zelfstandige handarbeider die verhoord is door het gerecht, maar nooit in verdenking is gesteld.
In het zes bladzijden tellende artikel in Humo weerklinken vooral woede en radeloosheid bij de ouders van Elke Wevers. Over het gemis van hun dochter en het miserabele onderzoek van het gerecht. Niks in hun leven is nog hetzelfde sinds hun dochter bijna tien jaar geleden, op 9 december 2010, spoorloos verdween.
Elke was die ochtend op weg naar het ziekenhuis van Maaseik, waar ze werkte als directiesecretaresse. Ze zou meerijden met een collega, maar liet die weten dat ze zich niet goed voelde en terug naar huis ging. “Het onderzoek was van bij het begin miserabel”, voeren de ouders in Humo aan. “We hadden de hele tijd het gevoel: niemand is aan het zoeken, niemand is geïnteresseerd. Ze hadden naar ons moeten luisteren. Elke is terug naar huis gelopen via een andere weg, ze is via de kelder binnengegaan in het appartementsgebouw waar ze met Tom (haar toenmalige vriend, nvdr.) woonde. Dat deed ze vaker, want haar fiets stond in de kelder. We denken dat ‘iemand’ haar daar iets heeft aangedaan. Maar alles wat we zeiden, werd door de politie van tafel geveegd.”
Frans kasteel
Die ‘iemand’ kwam in 2011 al in het vizier van de ouders van Elke, maar vijf jaar later nog prominenter nadat zij de bekende privédetective Ben Zuidema inschakelden. Het gaat om een buurman van Elke, een zelfstandige handarbeider. In deze krant werd daar op 14 augustus 2018 al over bericht, zonder de man bij naam en toenaam te noemen omdat het gerecht toen al aangaf dat de piste nergens toe leidde.
Maar volgens de detective staat het vast dat Elke door de man om het leven werd gebracht. In de periode van Elkes verdwijning voerde hij werken uit aan een kasteel in Meaux, zo’n vijftig kilometer ten oosten van Parijs. Nadat hij haar van het leven had beroofd, zou de man – nog altijd volgens de thesis van de privédetective – het lichaam van Elke in een speciaal daarvoor aangekochte koelwagen hebben meegenomen naar Frankrijk en het daar hebben begraven. De sterke aanwijzingen van schuld vond Ben Zuidema in het feit dat collega’s van de man – die aan hetzelfde Franse kasteel aan het werk waren – hem zes jaar na de verdwijning toevertrouwden dat Elkes buurman zich in Frankrijk vreemd had gedragen. Ook zouden bij de detective vrouwen hebben aangeklopt die aangaven dat zij door de bewuste man zijn aangerand.
Slokdarmkanker
De 82-jarige Ben Zuidema zegt in Humo dat hij tien uur lang een ontluisterend gesprek voerde met een goede kennis van de man. Die zou zelfs bij een notaris alles op papier hebben gezet, met de waarheid over ‘de verdachte’ en dat hem ook hebben laten weten. Waarom diezelfde man dat nooit zo nadrukkelijk tegen het gerecht heeft gezegd, verduidelijkt Zuidema niet. “Hij moet gestopt worden”, laat hij wel in Humo optekenen. “Want dit is geen dader die één keer toeslaat. Ik ben er duizend procent zeker van dat hij nog meer verkrachtingen en moorden op zijn geweten heeft.” De ondraaglijke onzekerheid over het lot van hun enige dochter heeft er zwaar ingehakt bij de ouders van Elke, beiden 65 jaar oud. Binnen de context van dat onmetelijke verdriet sparen ze niets of niemand in het interview, in de hoop dat de verdwijning van hun dochter wordt opgelost. “We hebben zoveel miserie gekend dat Elza (de moeder van Elke, nvdr.) het niet meer kan slikken, letterlijk”, zegt vader Wevers. “Het verdriet maakt ons ziek.” In het interview wordt duidelijk dat moeder Elza een slechte diagnose heeft gekregen: slokdarmkanker. Humo vroeg een reactie bij het parket van Tongeren op de vele vragen waarmee Elkes ouders nog altijd worstelen. Daar wilde men enkel kwijt dat het onderzoek naar de verdwijning nog niet is afgesloten.