Knip die maand weg
Hoe zou het met de Limburgse voorraadkasten gesteld zijn? Hoe lang moeten sommigen op de pot zitten om al die toiletrollen op te gebruiken? En hoeveel spaghetti kan iemand verdragen, voor het aan hun oren uitkomt? Wij worden vandaag overspoeld door beelden van solidariteit, die ons het verhaal van de warme Vlaming vertellen. Maar de lege rekken vertellen ons een ander verhaal. En de pseudolockdown is nog maar een week oud.
Dankzij de draconische maatregelen is de groep die vandaag met de ziekte geconfronteerd wordt nog beperkt. De economische coronacrisis hierna zal echter in iedere huiskamer voelbaar zijn. Werknemers die vandaag economisch werkloos zijn, ervaren nu al wat het is om het met een stuk minder te doen. En intussen begint de angst te knagen of het nog moeilijker zal worden, en of men zijn job zal behouden.
Wie snel besefte wat er op het spel stond waren de zelfstandigen en bedrijfsleiders. De pleister van 4.000 euro, die de overheid presenteerde als compensatie voor wie moest sluiten, volstaat voor de meesten niet eens om de huur te betalen. De facturen blijven komen, voorraden blijven staan of worden waardeloos, en klanten schrappen bestellingen omdat ze zelf in onzekerheid zitten. Als het virus onze economie in die mate blijft aantasten, zullen na corona heus niet enkel de zelfstandigen en ondernemers het voelen. Pensioenfondsen zullen wankelen omdat ze zware verliezen torsen op hun beleggingen. En nu de reserves onder druk komen zullen banken minder snel geneigd zijn om nieuwe kredieten te verschaffen. Daarbovenop zullen de belastinginkomsten dalen. En het zijn die belastinginkomsten die ook gebruikt worden om beademingstoestellen en bedden op intensieve zorg te betalen. Dit is een economisch domino-effect, en de enige die de vallende stenen kan stoppen is de overheid, net zoals tijdens de bankencrisis.
De regeringen van ons land willen terecht de grote middelen inzetten. Nu voldoende geld in de economie pompen, om te vermijden dat de toekomstfactuur nog hoger uitvalt. De ervaring leert dat die maatregelen niet te ingewikkeld of voorwaardelijk mogen zijn. Wat niet werkt voor de ongeschoolde arbeider en de zelfstandige, zal ook niet voor het land werken. Zou het niet mooi zijn als wij de coronaperiode gewoon uit het jaar konden knippen: een maand waarin de afbetalingen verschuiven, waarin ieders loon gegarandeerd wordt en verliezen van die maand gecompenseerd. Zie het als een investering om van de coronacrisis een korte economische winterslaap te maken, waar we versterkt uit kunnen ontwaken.