Diep ademen

Voor wie het nog niet gemerkt heeft: de lucht is er de laatste weken kwalitatief met sprongen op vooruitgegaan. Nu er haast geen vliegverkeer meer is, de auto’s op stal blijven en de industrie een versnelling lager is geschakeld, worden we door de natuur beloond met propere lucht. Als signaal kan dat tellen en er zal over enkele maanden nog een en ander over gepalaverd worden, denk ik en hoop ik.

In de stad merk je dat ook: wandelaars kuieren door de straten en kijken met verwondering naar de gesloten winkels, restaurants en cafés. Er is een nieuw soort toerisme door ontstaan: kuieren tussen de gesloten panden en genieten van de zon en de frisse lucht. Er is niets te zien en toch lopen we door de straten, waarschijnlijk om te zien wie er nog naar al dat niets komt kijken.

We gaan het van een prettige kant bekijken: we besparen massaal op restauranten cafébezoek. Laten we die centen achteraf terug besteden als we opnieuw aan tafel kunnen schuiven of op een terrasje gaan zitten. Want de tijden dat we opnieuw samen mogen feesten, eten en drinken komen terug. Gegarandeerd. Natuurlijk heeft Hasselt kansen gemist. Denk maar eens aan de voorziene grandioze opening van de Quartier Bleu die in het kanaalwater viel. En de Poolse kasseileggers aan de Grote Markt die niet terug hier geraakten waardoor de afwerking toch enige vertraging oploopt. Ik heb ze trouwens aan het werk gezien, die gasten. Op hun knieën, gebukt of gehurkt legden ze de vele kilo’s zware stenen op hun plaats en dan moesten die nog worden aangeslagen met een zware hamer. En dat de hele dag! Er zijn nog mannen die zwaar werk willen doen voor weinig geld. Applaus kregen ze ook al niet.

Laten we dus niet te veel zeuren omdat we wat afstand moeten bewaren als we gaan wandelen en flaneren door onbewoonde straten. Je kunt elkaar ook van op 1,5 meter diep in de ogen kijken. Stay safe & healty.