“Mijn wekker smijt ik als eerste weg”
In Hechtel heeft bakkerij Mentens de deuren gesloten. Na 88 jaar en drie generaties ver, stopt het bij Edwin Mentens (62) en zus Martine (65). “We hadden nog graag geklonken op het afscheid, maar door corona is het beetje een einde in mineur.”
Hun bakkerij met winkel in de Don Boscostraat groeide de voorbije decennia uit tot een begrip in de regio. “Onze grootouders Louis Mentens en Marie Rechters zijn hier met een bakkerij gestart op 13 juni 1932, de naamdag van Sint-Antonius naar wie de zaak in het begin was genoemd”, vertelt Edwin. “Mijn zus en ik zijn de derde generatie die aan de slag is in de bakkerij. Eigenlijk heeft met ons de geschiedenis zich een beetje herhaald. Onze vader Eduard hield de bakkerij ook draaiende met zijn zus Berta.”
IJssalon
Martine en Edwin hadden het roer 34 jaar lang in handen. “Zij ontving de klanten in de winkel, en ik bakte”, zegt Edwin. “Commerce zit in ons bloed. Voordat hier een bakkerij was, dreef onze familie al sinds 1911 handel in dit pand. Het is hier al van alles geweest: winkel, café en zelfs een ijssalon. Maar nu komt er definitief een einde aan een lange geschiedenis.” Martine en Edwin bleven vrijgezel, ze waren getrouwd met de harde bakkersstiel. “Er zijn geen kinderen om ons op te volgen. Daarom hebben we vorig jaar al het besluit genomen dat het mooi is geweest. We hebben allebei toch een zekere leeftijd. Martine is pensioengerechtigd en ik bijna.”
Mineur
Afscheid nemen van de klanten valt hen het zwaarst. “Sommigen kwamen hier al 50 jaar over de vloer. Ze waren nog een kind toen ze hier voor de eerste keer een brood kochten. Het maakt dat je elkaar kent”, glimlacht Martine. “Maar we kregen zelf ook heel veel mooie reacties van trouwe klanten die ons gaan missen. Dat doet deugd. Uit dankbaarheid hebben we ‘Mercikes’ uitgedeeld.” Door de coronamaatregelen was het wel een ander afscheid dan dat ze zich hadden voorgesteld. “Het is toch een beetje in mineur. Normaal hadden we met onze klanten nog willen klinken, maar dat kon nu niet. Zelfs een etentje met ons
personeel mag niet. Dat voelt raar”, verzucht Edwin.“Maar er zijn ergere dingen in het leven.” De toekomst brengt alvast veel vrije tijd. “Er wacht mij binnenkort ook een medische ingreep, dus ik ga sowieso enkele maanden wat gas terug nemen. Het eerste dat ik ga wegsmijten, is mijn wekker. Die liep altijd om twee uur ’s nachts af, en in het weekend zelfs voor middernacht. Dat zal wel wennen zijn.”
“Sommige klanten kwamen hier al 50 jaar. Ze waren nog kind toen ze hier voor de eerste keer een
brood kochten”
Martine Mentens
Verkoopster