BRIEVEN@HBVL.BE

CORONA (1)

Guy Goewie, Sint-Truiden

De coronacrisis en vooral de aanpak daarvan bevestigt de eurosceptici in hun overtuiging. Van enige Europese aanpak is geen sprake, elke lidstaat voert zijn eigen beleid met als gevolg de opheffing van het Schengenakkoord en de sluiting – manu militari – van de binnengrenzen. Er is nog wel vrij verkeer van goederen maar niet van personen, zodat een aantal sectoren zwaar in de problemen raakt: het toerisme, de groenten- en fruitteelt, de bouwbedrijven.

Ook de antiglobalisten krijgen de actualiteit aan hun kant: onbeperkte inen uitvoer en veel te lange distributieketens maken bedrijven en bij uitbreiding de hele bevolking extreem afhankelijk van andere landen met gebrek aan onderdelen en omzetverlies door afgesloten afzetmarkten als gevolg. Zonder ons in de valkuil van de planeconomie te storten ware het toch nuttig ernstig na te denken over de grenzen van het kapitalisme.

CORONA (2)

Naam en adres bekend bij de redactie

Mijn man toonde me een foto van een ambulancier in het VK, die na zijn dagtaak met een leeg winkelmandje de lege rekken in een groot winkelcentrum aanschouwde.

Deze foto treft me diep. Mijn man en ik zijn vijftigers en behoren beiden tot de risicogroep omwille van gezondheidsproblemen maar ook nog steeds tot de groep bevolking die dagelijks naar het werk gaat.

Onze taak laat niet toe om van thuis uit te werken. Onze leeftijd behoort niet tot een risicogroep, zelfs onze gezondheidsproblemen worden nu ‘vergeten’ door jongere mensen die, gelukkig voor hen, hiermee niet geconfronteerd worden en wel in aanmerking komen om van thuis uit te werken.

Het gevoel dat deze foto bij me oproept, maakt me stil en doet me veel verdriet. Het is wraakroepend dat mensen in de zorg, mensen die niet kunnen thuiswerken in deze bizarre weken, vermoeid na hun dagtaak, die vaak meer tijd in beslag neemt dan in normale werkomstandigheden, de noodzakelijke voeding- en levensmiddelen niet kunnen kopen. Daarom deze oproep aan alle thuiswerkers, ja zelfs aan de mensen die omwille van deze situatie noodgedwongen technisch werkloos zijn, aan gepensioneerden, aan alle hamsteraars die tijd hebben om aan te schuiven om inkopen te doen.

Voor je de winkelkar vult met tien potten zeep, vijftien broden, twintig pakken deegwaren, vraag je alstublieft even af te vragen of dit koopgedrag écht nodig is om de crisis te overleven?

Hoort het ‘delen’ van voeding- en levensmiddelen in deze moeilijke periode dan niet tot bijdragen aan solidariteit?

CORONA (3)

Willy Vos

Enkele weken geleden was de oudambassadeur van de Verenigde Staten in België, Howard G. Gutman, te gast in De Zevende Dag om duiding te geven bij de Amerikaanse voorverkiezingen.

Volgens hem had zijn democratische partijgenoot Joe Biden een grotere kans om als president te worden verkozen als president Trump de coronacrisis niet voldoende onder controle zou krijgen. Zijn laatste woorden van dat interview waren: “Go corona!” Het verbaast mij dan ook dat hierop geen enkele reactie is gekomen, niet van de pers, niet van de politiek. Nu we volop in de coronacrisis zitten en er al zovele slachtoffers gevallen zijn, is deze uitspraak van de oud-ambassadeur crimineel te noemen.

CORONA (4)

Roger Roosen

In de krant stond er een artikel over Belgen die werken in het buitenland. Een man uit Shanghai begreep nog steeds niet waarom die skiërs uit Noord-Italie niet getest werden. Wel dat vragen veel mensen zich af. We hadden het virus niet kunnen tegenhouden maar in plaats van geïsoleerde gevallen kwamen we met duizenden potentiële dragers in aanraking.

CORONA (5)

William Jamaer

150 euro bovenop de uitkering, een maand gratis energie: initiatieven van de overheid die enkel toe te juichen zijn voor mensen die (terecht) gedwongen moeten thuis zitten.

Ondertussen zijn er wel technisch werklozen die méér verdienen met thuisblijven, dan sommige mensen met basisjobs in de zorg. Mensen dus die ondertussen, dag in dag uit, titanenwerk leveren en bovendien een meer dan verhoogd risico lopen om zelf besmet te geraken. Witte lakens aan de vensters en serenades vanop het balkon … allemaal mooi. Maar hopelijk zal de overheid na de crisis (of waarom nu niet onmiddellijk) ook eens denken aan een mooie “geste” voor deze groep levensnoodzakelijke dienstverleners.