Kalmte kan u redden
Het was nationaal nieuws, de 13 bladzijden overlijdensberichten die het voorbije weekend deze krant overheersten. Het zijn trieste getuigenissen van 113 families die op een onwezenlijke manier afscheid moeten nemen van iemand die ze erg graag zien. Net als de sluiting van de mijnen en Ford Genk treft deze coronacrisis Limburg in het hart. Hoe groot de angst en ontreddering soms ook zijn, hoop en kalmte kunnen ons redden. Achttien dagen in lockdown light hebben we erop moeten wachten, maar gisteren kwam de FOD Volksgezondheid eindelijk met cijfers die hoop ademen. Voor het eerst in deze crisis hebben op 24 uur tijd meer coronapatiënten (504) de Belgische ziekenhuizen mogen verlaten dan er nieuwe patiënten zijn opgenomen (499). Dit is een belangrijke tendens want het aantal ziekenhuisopnames is volgens wetenschappers het beste cijfer om het verloop van de COVID-19epidemie in te schatten. Het aantal nieuwe bevestigde besmettingen is dat veel minder, omdat lang niet iedereen met symptomen een test ondergaat. Idem voor het aantal sterfgevallen, omdat een overlijden meestal pas weken na de besmetting volgt. Daarnaast zal vooral kalmte ons redden. In de eerste plaats betekent dit dat we de opgelegde maatregelen met zijn allen strikt blijven volgen. De eerste bemoedigende cijfers en het mooie lenteweer ten spijt blijven we dus in ons kot en blijft social distancing de norm. Kalmte betekent ook dat we ons hoofd niet op hol laten brengen door nieuwsberichten zoals de mondmaskerdiscussie. Sommige landen verplichten hun inwoners om mondmaskers te dragen, maar zolang de wetenschap hierover geen uitsluitsel kan geven, volgen we best de adviezen van de Wereldgezondheidsorganisatie en onze wetenschappers. Zelfs als er voldoende maskers zouden zijn, stellen die dat het massaal dragen ervan in het openbaar weinig zin heeft.
Kalmte betekent ook dat onze politici zich meer dan ooit onthouden van profileringsdrang. Terwijl honderdduizenden zorgverstrekkers al wekenlang overuren draaien om dit land recht te houden, stelt een Vlaams minister plots voor dat kustgemeenten aan alle tweedeverblijvers een waardebon voor lokale aankopen zouden schenken, als compensatie voor de lokale belastingen die tweedeverblijvers hebben betaald terwijl zij een tijdlang niet aan de kust kunnen verblijven. Wat wordt het volgende? Een terugbetaling van alle golfclubabonnementen? Een gratis carwashbeurt voor iedereen die zijn Aston Martin of Rolls-Royce troosteloos in de garage moet achterlaten? Laten we alstublieft stoppen met dit soort onzin. Daarvoor is deze crisis te ernstig.