Het Belang van Limburg

Nico Cortens verliest op twee dagen tijd zijn beide ouders aan corona

Zo’n korte tijd sterven. Onwezenlij­k”, “Twee gezonde mensen die op

- Geert Houben

FAMILIEDRA­MA ALKEN

Zaterdag stond het overlijden­sbericht van Jozef ‘Jef’ Cortens uit Alken in deze krant. Een week eerder dat van zijn vrouw Maria. Twee slachtoffe­rs uit de zwaarst getroffen gemeente van het land. “Van ma weten we 100 % zeker dat ze overleden is aan corona. Pa was dementeren­d en is gestorven in rusthuis Cecilia, hier in Alken. Het vermoeden is groot dat het ook om corona ging. Of misschien wel van verdriet. Er is niet meer op aanwezighe­id van het virus gecontrole­erd. Wat maakt het ook uit? Ze zijn weg. En dat op een paar dagen tijd”, vertelt zoon Nico (53) vol onbegrip.

Geen afscheid

Nico vertelt dat zijn moeder op zaterdag 14 maart in het ziekenhuis werd opgenomen. “Ze ademde moeilijk. Zondag belde ze me. Ze zijn mij aan het pijnigen, zei ze”, mijmert Nico. Niet veel later kreeg Maria een beademings­masker.

Woensdag stuurde ze nog twee sms’en. ‘Laat niemand meer bij ons thuis binnen’, was de eerste. ‘Mocht ik het niet halen, zorg goed voor vader en voor elkaar’, het tweede. Donderdag volgde een telefoontj­e van het Jessazieke­nhuis, campus Salvator in Hasselt, om afscheid te komen nemen. “Wij waren er met vieren. Ikzelf, mijn broer en twee kleinkinde­ren. Er mochten maar twee personen binnen. Niet twee en dan nog eens twee. Neen, twee. Niet meer. We hebben gekozen voor de kleinkinde­ren omdat wij denken dat ze dat het liefste had. Dat we geen fatsoenlij­k afscheid konden nemen, maakt het extra moeilijk. Ik snap ook niet dat wij daarna niet getest zijn om te zien of we besmet waren”, verwondert Nico zich.

Rusthuis

Diezelfde nacht overleed Maria die nog altijd energiek en helder van geest was. Vader Jef overleed in het rusthuis. “Door de opgelegde maatregele­n waren wij er al even niet meer geweest. Zondagocht­end kregen we een telefoon. Ook om afscheid te nemen. Nu mochten we wel binnen. Mijn pa lag daar voor dood. Er is nauwelijks nog iets gezegd. Straf was dat het rusthuis ons maandag al wist te vertellen dat we drie dagen de tijd kregen om zijn kamer leeg te maken”, klinkt Nico verontwaar­digd. Vooral de snelheid waarmee zijn ouders gestorven zijn, zorgt voor verwonderi­ng bij de zoon. “Dat maakt het heel moeilijk. Twee gezonde mensen die op zo’n korte tijd overlijden.”

Nog geen begrafenis

De ouders van Nico waren geen onbekenden in Alken. “Pa werkte heel zijn leven voor Philips. Ma was een huisvrouw die links en rechts wat ging poetsen. De parochiale werking Broedersch­ap de Heilige Aldegondis en de bijhorende kapel waren haar passie”, beschrijft Nico.

Donderdag is het koppel gecremeerd. Een uitvaart is er nog niet geweest. “De urnes staan nu bij hen thuis. Later als de coronasitu­atie een beetje genormalis­eerd is, zal er een uitvaart zijn. Hoe moesten wij dat nu wel doen? Er zijn zoveel mensen die afscheid willen nemen. Een mooie dienst is voor later. Het zij zo.”

 ?? FOTO SERGE MINTEN ?? Rudi Cortens voor de kapel waar zijn moeder vaak vertoefde. “Twee ouders op zo korte tijd verliezen, het is onwezenlij­k”, zucht hij.
FOTO SERGE MINTEN Rudi Cortens voor de kapel waar zijn moeder vaak vertoefde. “Twee ouders op zo korte tijd verliezen, het is onwezenlij­k”, zucht hij.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium