96-jarige Jozef genezen na tien dagen ziekenhuis
Een hoopvol bericht in bange coronatijden. De 96-jarige Jozef Vandersmissen uit Borgloon heeft zaterdag het Tongerse ziekenhuis mogen verlaten. Tien dagen vocht hij er tegen het virus. En hij won.
“Het ergste is voorbij”, zegt Jozef vanuit zijn veranda in de Loonse deelgemeente Broekom. “Ik was heel vermoeid. Had problemen met de ademhaling. Er was weinig wat ik nog kon. Het ging allemaal zo vlug.”
Toen hij zaterdagmiddag de deuren van het AZ Vesalius achter zich dichttrok en weer thuis in Borgloon arriveerde, kwamen de emoties naar boven en liet Jozef zijn tranen de vrije loop. “Ik had nooit gedacht dat ik Broekom nog zou terugzien”, zegt de kwieke negentiger die een jaar geleden nog met de wagen reed.
Jozef leverde in het ziekenhuis geen eenzame strijd tegen het virus, hij deed dat samen met zijn dochter Mariëlle (60). Zij werkt als thuiszorghulp en belandde drie dagen eerder dan haar vader in het AZ Vesalius met een coronabesmetting. De twee wonen samen in Borgloon. “Het begon bij mij met wat koorts”, vertelt Mariëlle, die eveneens het ziekenhuis heeft verlaten. “Daarna ging het enkele dagen beter maar vervolgens ben ik op spoed beland. Toen ik naar het ziekenhuis vertrok, ging het nog goed met papa. Enkele dagen later hoorde ik dat ze hem hier hadden binnengebracht, vermoeid en met ademhalingsproblemen.”
Papa’s redding
“Aanvankelijk liet papa de moed zakken”, zegt Mariëlle. “Ik zag hem ook niet, want we verbleven elk op een andere verdieping. Gelukkig heeft het ziekenhuispersoneel ons een paar dagen later samen op een kamer gelegd. Daar zijn wij hen heel dankbaar voor. Dat is papa zijn redding geweest. Tot dan was hij heel stilletjes, sindsdien is het alleen maar beter gegaan. Het ging van zwart naar wit”, beschrijft Mariëlle. Vader noch dochter kwam overigens op de afdeling intensieve zorg terecht.
Familie
Jozef en Mariëlle verblijven nu nog veertien dagen thuis in quarantaine. Contact met de buitenwereld verloopt via de telefoon of met de nodige afstand vanuit de veranda.
Intussen houdt één vraag hen bezig: waar hebben ze het virus opgelopen? “Ik zal papa wel besmet hebben, want hij kwam niet buiten. Maar ik heb geen idee hoe ik besmet ben geraakt. Via mijn werk? Of via de dansgroep, waar ik de kassa beheer en er dus geld door mijn handen gaat?”
Het belangrijkste is dat ze het allebei gehaald hebben. “We gaan nu veel rusten omdat we nog wat vermoeid zijn. Gelukkig kunnen wij naar buiten op onze koer om een frisse neus te halen. En voor de rest is er de televisie: we hebben veel afleveringen van Familie in te halen.”
“Ik had nooit gedacht dat ik Broekom nog zou terugzien” Jozef Vandersmissen