Verkeerd bezig
Tien specialisten moeten ons land weer op de rails zien te krijgen na de coronacrisis. Daarbij zal er uiteraard veel aandacht gaan naar gezondheid, maar ook naar de economische heropleving. De economie is niet het allerbelangrijkste, maar is toch noodzakelijk voor welvaart en welzijn. Na een terugval in de eerste helft van het jaar zou het economische herstel zich kunnen inzetten in de tweede jaarhelft. Op termijn zouden we dan na de crisis weer minstens evenveel mensen aan het werk moeten krijgen als voor de crisis.
Van de specialisten wordt ook verwacht dat ze hier en daar suggesties doen om verbeteringswerken aan te brengen aan systemen en architectuur. Een beetje minder just-in-time en een beetje meer focus op lokale economie zouden ons bijvoorbeeld minder vatbaar maken voor de nadelen van een nieuwe crisis. Wereldhandel en globalisering mogen dan al hun voordelen hebben, wat minder gigantisme en wat meer focus op kleinschaligheid en nabijheid zouden goed zijn voor iedereen.
De praktijk volgt echter helaas niet altijd de theorie. Het is niet omdat iedereen vindt dat iets moet verbeteren dat dit ook effectief zal gebeuren. Laat me dat illustreren met een voorbeeld van zo’n 350 jaar geleden. In 1665-1666 werd Londen getroffen door de pest. Daaraan zouden er toen tot 1 op de 5 inwoners gestorven zijn. Alsof dat nog niet erg genoeg was, brak er op 2 september 1666 ook nog eens een enorme brand uit in de Britse hoofdstad die dagen zou duren en meer dan 13.000 (houten) huizen zou vernielen. Vooral die brand zette mensen aan het denken. Als men nu eens van de oude binnenstad met veel te smalle straatjes een moderne stad zou maken die veel praktischer en efficiënter zou zijn? Een briljant idee dat echter nooit werd uitgevoerd. Na de brand wou iedereen in Londen immers zo snel mogelijk weer aan het werk. En dus werd de nieuwe stad opgebouwd, precies zoals het oude Londen er ooit stond. Omdat er nog geen kadaster was, moesten 22 speciale rechters via snelrecht een oordeel vellen telkens er een betwisting was over eigendom. De heropbouw gebeurde snel waarna het gewone leven zich weer hervatte. De grote crisis werd een kans, maar wel een gemiste kans.
Verwacht dus niet te veel veranderingen van de tien specialisten die ons land weer aan de gang zullen krijgen. Als we veranderingen willen, zullen we daar zelf voor moeten zorgen. Als bezorgde burger kunnen we een veilige omgeving voor onze ouderen eisen want de maatschappij, dat zijn wij allemaal. En als consument bestellen we best niet alleen online maar blijven we ook langsgaan bij winkels die we liever niet zien verdwijnen want de economie, dat zijn wij allemaal.
“Verwacht dus niet te veel veranderingen van de tien specialisten die ons land weer aan de gang moeten krijgen. Als we veranderingen willen, zullen we daar
zelf voor moeten zorgen”