Robbe Ghys wacht al twee maanden op MRI
Een coronacrisis op zich kan al voldoende zijn om een topsporter met een depressie op te zadelen, laat staan dat die sporter dan ook nog op de sukkel is. Robbe Ghys (23) kan erover meespreken. De Lummense baanwielrenner van Sport Vlaanderen-Baloise kan door corona geen MRI laten maken van zijn gehavende knie. “Hoe langer dit duurt, hoe frustrerender het wordt.”
Robbe Ghys en knieproblemen: de twee zijn helaas al langer dan vandaag onlosmakelijk met elkaar verbonden. “Al van bij de beloften steekt dat euvel nu en dan de kop op”, zucht Ghys. “Maar de afgelopen maanden werd het steeds erger. In die mate dat ik bijna had afgezegd voor de Zesdaagse van Rotterdam (begin januari, nvdr.). Maar met een flinke dosis pijnstillers besloot ik toch te starten omdat er na afloop al een rustperiode gepland stond met het oog op mijn wegcampagne.”
Die rustperiode bracht echter geen soelaas. Een echo na het WK op de piste in Berlijn, eind februari was dat, bracht een ontsteking van de patellapees (pees aan de voorkant van de knie, nvdr.) aan het licht. “De echo bij dokter Bellemans toonde aan dat het om een tweedegraadsontsteking ging”, verduidelijkt Ghys. “Een MRI moest me een beter beeld kunnen geven van wat er gaande is. Misschien moest ik wel onder het mes. Maar die MRI kan ik dus pas ten vroegste begin mei laten nemen. En dat is frustrerend.”
Gamen en genieten
In tussentijd probeert de laatste winnaar van de Zesdaagse van Gent de tijd te doden op zijn manier. “In ons drukke leven als wielrenner gaat alles zo vluchtig dat we vergeten te genieten van het leven. Dat probeer ik nu dus wat in te halen. En ik game heel veel. Welke games? Heb je een uurtje? (lacht) Ach, ik probeer het beste van de situatie te maken. Een maand geleden heb ik de training hervat en wissel ik spierversterkende oefeningen af met fietstrainingen.”
Al moeten we ons bij die fietstrainingen niet al te veel voorstellen. “Ik kan maximaal een uurtje aan lage intensiteit fietsen. Vorige week heb ik me laten verleiden om er toch anderhalf uur van te maken. Dat heb ik me achteraf flink beklaagd. Het pijnlijkste vind ik nog dat ik als jonge gast drie maanden van mijn carrière aan het vergooien ben terwijl ik er niets aan kan doen. Hoe langer dit duurt, hoe frustrerender het wordt…”
Sportieve doelen stellen is op dit moment dan ook een ver-vanmijn-bedshow voor de talentvolle baanwielrenner. “Ik durf mezelf geen doelen te stellen op korte termijn. Dat zou alleen maar voor ontgoochelingen kunnen zorgen. Mijn grote doel is nu de Olympische Spelen in Tokio van volgend jaar. Maar dan moet ik wel snel duidelijkheid krijgen over mijn blessure.”
“Het pijnlijkste vind ik dat ik drie maanden van mijn carrière aan het vergooien ben
terwijl ik er niets aan kan doen”
Robbe Ghys
Baanwielrenner